Όσο κι αν μοιάζει, όχι δεν πρόκειται για ένα απλό χωράφι.. Κάποτε, το Πάρκο Κυκλοφοριακής Αγωγής στην Πρέβεζα λειτουργούσε με σκοπό να μαθαίνουν τα παιδιά τους βασικούς κανόνες οδικής συμπεριφοράς. Σήμερα, λειτουργεί ως υπενθύμιση ότι στην τοπική αυτοδιοίκηση η εγκατάλειψη είναι πιο σταθερή και από τα φανάρια που δεν δουλεύουν πια.

Ο χώρος, που σχεδιάστηκε για να εκπαιδεύει και να προστατεύει τους αυριανούς οδηγούς, έχει μετατραπεί σε ένα απέραντο… χωράφι. Αγριόχορτα παντού, τα σήματα οδικής κυκλοφορίας σκουριασμένα ή πεσμένα, οι διαβάσεις και οι διαδρομές αδιάβατες — όχι από την κυκλοφορία, αλλά από τη φύση που αποφάσισε να καλύψει την ανθρώπινη αδιαφορία.

Φυσικά, η εικόνα αυτή δεν ενοχλεί κανέναν. Ούτε μια ανακοίνωση, ούτε μια νύξη για αποκατάσταση. Γιατί να ενοχληθεί άλλωστε κανείς; Ποιος χρειάζεται κυκλοφοριακή αγωγή, όταν έχουμε… δρόμους με λακκούβες που την παραδίδουν καθημερινά στην πράξη;

Το Πάρκο, αντί να αποτελεί εργαλείο πρόληψης και παιδείας, στέκει σαν μνημείο εγκατάλειψης. Ένα σύγχρονο “σκηνικό” για να βλέπουν οι μαθητές πώς ακριβώς λειτουργεί η οδική αδιαφορία.

Αν μη τι άλλο, τουλάχιστον τώρα μπορούν να μάθουν και βοτανολογία…