Σειρά παρατηρήσεων και προτάσεων για το μείζον θέμα των ογκωδών καταθέτει η Πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων ΟΤΑ του Νομού Ιωαννίνων Τίνα Ζέκα, με αφορμή το σχόλιο του Epiruspost «Υπάρχει σωτηρία;».
Στην παρέμβασή της αναλυτικά αναφέρει:
Το θέμα της διαχείρισης γενικά των απορριμμάτων και συγκεκριμένα των ογκωδών, έχει απασχολήσει πολλές φορές το Σύλλογό μας, ο οποίος έχει τοποθετηθεί δημόσια. Για τους εργαζόμενους στους Δήμους είναι δεδομένο ότι οι Δημοτικές Υπηρεσίες είναι σε θέση να καθαρίσουν την πόλη αρκεί να στελεχωθούν.
Η τοποθέτηση μεγάλων σκαφών σε διάφορα σημεία της πόλης όπου οι πολίτες θα μεταφέρουν τα ογκώδη τους και ο Δήμος με έναν χειριστή και έναν εργάτη θα τα μαζεύει τακτικά, είναι κάτι εξαιρετικά απλό. Η λύση αυτή δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως καινοφανής αφού υπάρχει ήδη τέτοια σκάφη του Δήμου, στην Πλ. Χατζή στους Αμπελόκηπους που αδειάζει με ευθύνη του Δήμου.
Για την τοποθέτηση δικτύου σκαφών σε όλες τις γειτονιές το εμπόδιο είναι ότι η Δημοτική Αρχή δεν έχει προσλάβει κανένα χειριστή μηχανήματος έργου ούτε καν έχει ζητήσει από την Κεντρική Κυβέρνηση μόνιμες προσλήψεις χειριστών μηχανημάτων έργου, ώστε να μπορεί να αδειάζει τις σκάφες.
Το ίδιο ισχύει και με την ενημέρωση για τα ογκώδη. Ο Δήμος Ιωαννιτών εκτός από τηλεφωνικό κέντρο, έχει υπηρεσία οδοκαθαρισμού. Οι εργαζόμενοι του οδοκαθαρισμού ενημερώνουν για τα σημεία που υπάρχουν ογκώδη και μπορούν αν τους ζητηθεί να εντείνουν την ενημέρωση προς την υπηρεσία.
Με στελεχωμένες υπηρεσίες δηλαδή δεν θα χρειαζόταν καν να απευθυνθούν οι πολίτες στο Δήμο. Όμως όταν στον Βοτανικό δεν υπάρχει εργάτης για να σκουπίσει, δεν θα ειδοποιήσει και για τα ογκώδη . Και ως προς την ενημέρωση δηλαδή το εμπόδιο είναι οι προσλήψεις.
Προφανώς οι παραβάτες σαν αυτόν που δείχνετε στο ρεπορτάζ σας πάντα θα υπάρχουν. Η παραβατικότητα είναι στοιχείο της κοινωνίας μας που εμφανίζεται σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής. Δεν υπερτερεί στα σκουπίδια για να υστερεί για παράδειγμα στην επιχειρηματικότητα.
Το πρόβλημα είναι ότι η παραβατικότητα (και στην περίπτωση των ογκωδών) αξιοποιείται για να κρύψει τις κυβερνητικές ή τις δημοτικές ευθύνες και να αποπροσανατολίσει με τη δημιουργία κοινωνικού αυτοματισμού. Έτσι είδαμε τον Αντιδήμαρχο Καθαριότητας να τοποθετείται στα κοινωνικά δίκτυα για την εγκατάλειψη στρωμάτων στους Αμπελόκηπους και να μην τοποθετείται για τις ενέργειες που (δεν) έκανε για την πρόσληψη προσωπικού.
Σύμφωνα με την κοινή λογική είναι δεδομένο ότι καμία δημοτική αρχή δεν θέλει να γίνεται αποδέκτης διαμαρτυριών/σχολίων κλπ για την καθαριότητα της πόλης. Ωστόσο η Δημοτική Αρχή, σχεδόν ένα χρόνο τώρα, αφήνει αυτή την κατάσταση να εξελίσσεται γιατί η λύση είναι η ιδιωτικοποίηση της καθαριότητας η οποία μεθοδεύεται να έρθει ως «σωτηρία» σε μια πόλη που κυριολεκτικά πλημμύρισε σε μια νεροποντή από τα σκουπίδια που έφραξαν τα φρεάτια.
Τελευταία πλευρά, σημαντική κατά την άποψή μας. Η δαπάνη για κάθε δήμο της πρόσληψης ενός εργολάβου (ο οποίος εκτός από το κόστος της δουλειάς του πχ εργατικά καύσιμα κλπ, θα πληρωθεί και το «νόμιμο» κέρδος του) είναι σαφώς μεγαλύτερη από την δαπάνη πρόσληψης προσωπικού. Όφελος για το…. «ταμείο» του δήμου δεν υπάρχει. Όφελος υπάρχει μόνο για τον εργολάβο που θα αναλάβει τη δουλειά (αλλιώς δεν θα αναλάμβανε).
Γι αυτό και κρίνεται ως πολιτική επιλογή της κυβέρνησης και της εκάστοτε δημοτικής αρχή η ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών. Αυτή την συνειδητή επιλογή ακολουθήσαν οι δημοτικές αρχές Ιωαννίνων, με τη διαφορά ότι κάποιες τοποθετήθηκαν με ειλικρίνεια στην πολιτική τους άποψη ενώ άλλες ψάχνουν «ενόχους» στους εργαζόμενους, στο σωματείο, στους πολίτες, στην κυβέρνηση κλπ για να δημιουργήσουν το αφήγημα της δημοτικής αρχή που «αναγκάζεται» να ιδιωτικοποιήσει ενώ δεν ήταν στις προθέσεις της.
Κλείνοντας και απαντώντας στο σχόλιο σας: Δεν χρειάζεται η μεταφυσική ή κάποιος σωτήρας για να καθαρίσει η πόλη. Ο λαός πληρώνει ανταποδοτικά τέλη και με το παραπάνω. Η επιλογή για προσλήψεις συνειδητά αποφεύγεται ώστε να έρθει ο «σωτήρας» εργολάβος να αναλάβει τη δουλειά.
