Η Ήπειρος από υπόδειγμα στην διαχείριση των απορριμμάτων τείνει να γίνει παράδειγμα προς αποφυγή. Ότι με κόπο χτίστηκε επί μία δεκαετία και μετά από πολλές εντάσεις και αντιπαραθέσεις ουσιαστικά έχει καταρρεύσει τα τελευταία δύο χρόνια.
Το σημαντικότερο όμως είναι ότι κατέρρευσε η σχέση εμπιστοσύνης και συνεργασίας που είχε χτιστεί μεταξύ του πρώτου και δεύτερου βαθμού αυτοδιοίκηση.
Η αλήθεια είναι ότι η Περιφέρεια Ηπείρου ανέλαβε και έφερε εις πέρα μία σειρά σημαντικών έργων. Από την αποκατάσταση των ανεξέλεγκτων χωματερών μέχρι το εργοστάσιο απορριμμάτων.
Αλήθεια επίσης είναι ότι για διάφορους λόγους η πρωτοβάθμια αυτοδιοίκηση, οι Δήμοι δηλαδή, της εκχώρησαν αυτό το δικαίωμα.
Σήμερα Περιφέρεια και Φορέας Διαχείρισης Απορριμμάτων βρίσκονται απέναντι. Και ανάμεσα οι Δήμοι της Ηπείρου.
Οι λόγοι πολλοί και διάφοροι και μάλλον αδιάφοροι για τους πολίτες που στην Ήπειρο πια πληρώνουν τα σκουπίδια χρυσάφι.
Μία ατελείωτη αντιπαράθεση για το υπόλειμμα και τους Σταθμούς Μεταφόρτωσης. «Έχουμε κάποιες δυσκολίες με την διαχείριση των απορριμμάτων» ανέφερε χαρακτηριστικά ο Πρόεδρος του ΦΟΔΣΑ στον Υπουργό Εσωτερικών, υποβαθμίζοντας το μέγεθος αυτών αλλά ζητώντας –μάλλον για πρώτη φορά δημόσια- παρέμβαση της κυβέρνησης για την επίλυσή τους.
Φυσικά ο κ. Βορίδης παρέπεμψε στην Γενική Γραμματεία Διαχείρισης Αποβλήτων και έβαλε τελεία στο θέμα.
Τα απορρίμματα λοιπόν και η διαχείρισή τους εξελίχθηκαν σε γόρδιο δεσμό και όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα δύσκολα θα λυθεί.
Όμως πρέπει να λυθεί.. Ο τελευταίος άνθρωπος που θα μπορούσε να παρέμβει είναι ο Γενικός Γραμματέας Διαχείρισης Αποβλήτων. Έχει χάσει την έξωθεν καλή μαρτυρία στην Ήπειρο καθώς η ανάμειξή του μερικούς μήνες πριν περιέπλεξε τα πράγματα ακόμη περισσότερο. Από άγνοια της κατάστασης ή από σκοπιμότητα είναι κάτι που παραμένει αδιευκρίνιστο.
Το βέβαιο είναι, όπως αναφέρουν αρκετοί αυτοδιοικητικοί της Ηπείρου, ότι θα πρέπει να υπάρξει κυβερνητική παρέμβαση για να δοθεί λύση στο αδιέξοδο που έχει δημιουργηθεί.
Παλιότεροι και πιο έμπειροι θυμίζουν την περίπτωση της λειτουργίας του βιολογικού καθαρισμού Ιωαννίνων στις αρχές της δεκαετίας του 90. Τότε με κυβερνητική πρωτοβουλία Γιαννιώτες και Θεσπρωτοί κάθισαν στο ίδιο τραπέζι και μετά από μαραθώνια συζήτηση συμφωνήθηκε η λειτουργία του βιολογικού. Υπήρχε όμως η ισχυρή πολιτική βούληση για να συμβεί κάτι τέτοιο.
Σήμερα δεν φαίνεται να υπάρχει… Εκτός κι αν προκύψει αιφνίδια..
