Τα πλατάνια που στο παρελθόν κοσμούσαν την παραλίμνιο των Ιωαννίνων και συνθέτουν την ταυτότητα της περιοχής, απομακρύνθηκαν, προκαλώντας μια ριζική αλλαγή στο τοπίο που γνωρίζαμε επί δεκαετίες. Η εικόνα της περιοχής, άλλοτε γεμάτη από τον ίσκιο των επιβλητικών αυτών δέντρων, φαίνεται πια ανοιχτή και ατελής, με την πανέμορφη λίμνη να εκτείνεται πιο ανοιχτά και το Κάστρο να αναδύεται με επιβλητικότητα.
Ωστόσο, αυτή η αλλαγή δεν έρχεται χωρίς κόστος, αφού η απομάκρυνση των πλατάνων αφήνει μια ανοιχτή πληγή στην καρδιά της πόλης, που μόνο ο χρόνος και η ανάπτυξη των νέων δέντρων, όπως τα σφενδάμια που έχουν φυτευτεί μπορούν να καλύψουν.
Η διαδικασία της κοπής των δέντρων στην παραλίμνιο ζώνη των Ιωαννίνων ξεκίνησε το 2020, σε μια προσπάθεια να αντιμετωπιστεί η εξάπλωση του μεταχρωματικού έλκους, μιας ασθένειας που προσβάλλει τα πλατάνια και έχει οδηγήσει σε εκτεταμένες ζημιές στα δέντρα της περιοχής.
Οι πρώτες κοπές, που πραγματοποιήθηκαν με τις οδηγίες του Δασαρχείου, δεν στάθηκαν αρκετές για να ανακόψουν την εξάπλωση της ασθένειας και σύντομα ακολούθησαν και άλλες, μέχρι και πριν από λίγους μήνες. Αυτή η διαδικασία, αν και αναγκαία για τη διασφάλιση της υγείας του οικοσυστήματος, έχει αφήσει πίσω της μια δραματική αλλαγή στο φυσικό τοπίο.
Για τους επισκέπτες που έρχονται για πρώτη φορά στην πόλη, η εικόνα του Κάστρου, που πλέον φαίνεται ακόμα πιο επιβλητικό από περισσότερα σημεία, μπορεί να είναι εντυπωσιακή.
Η μεγαλύτερη ορατότητα του ιστορικού μνημείου προσδίδουν στη περιοχή μια νέα, εντυπωσιακή αίσθηση. Παρόλα αυτά, για όσους γνωρίζουν την παραλίμνιο όπως ήταν πριν την επέμβαση, η εικόνα αυτή προκαλεί ένα αίσθημα απώλειας. Τα πλατάνια ήταν μέρος της καθημερινότητας, που προσέφεραν σκιά, φυσική ομορφιά και μία αίσθηση σύνδεσης με τη φύση.
Παρά την αναγκαιότητα των κοπών για την υγεία των υπολοίπων δέντρων και την προστασία του περιβάλλοντος, το τοπίο φαίνεται να έχει χάσει μια σημαντική του διάσταση.
Το μέλλον της περιοχής, όμως, δεν είναι σκοτεινό. Η φροντίδα και η ανάπτυξη των νέων φυτεύσεων, όπως τα σφενδάμια, υπόσχονται ότι θα επανέλθει το πράσινο στοιχείο με το χρόνο. Ο δρόμος προς την αποκατάσταση του φυσικού τοπίου της παραλίμνιας ζώνης είναι αργός, αλλά η φύση έχει την ικανότητα να αναγεννιέται και να προσφέρει και πάλι ομορφιά, ακόμη και σε περιοχές που έχουν υποστεί μεγάλες αλλαγές.
Αναμφισβήτητα, η επανόρθωση του φυσικού τοπίου της παραλίμνιας ζώνης δεν θα είναι άμεση, αλλά η προσπάθεια αυτή φέρνει την ελπίδα ότι με τα κατάλληλα μέτρα και την υπομονή, η φυσική ομορφιά και η πλούσια βιοποικιλότητα που κάποτε χαρακτήριζαν την περιοχή θα επιστρέψουν.
