Του Ξενοφώντα Καραβίδα, Οικονομολόγου
Το 2012 η πραγματικότητα είναι, πως οι συγχωνεύσεις κλινικών, τμημάτων ή και ολόκληρων νοσοκομείων δεν είναι μια τεχνοκρατική λύση εξορθολογισμού του ΕΣΥ και αποδοτικότερης αξιοποίησης των πόρων και του ανθρώπινου δυναμικού του. Είναι μια πολιτική επιλογή, καθαρά μνημονιακής έμπνευσης με στόχο δυστυχώς από ότι φαίνεται τη δραστική περικοπή απαραίτητων λειτουργικών δαπανών στα νοσοκομεία και τα Κέντρα Υγείας όλης της χώρας.
Απο την άλλη πλευρά, όλοι ξέρουμε πως το λεγόμενο Κοινωνικό Κράτος αποτελεί θεμελιώδη συνιστώσα της Δημοκρατίας, δημόσια υποχρέωση και λειτουργία που διασφαλίζει την αναγκαία κοινωνική συνοχή.
Επειδή οι συγχωνεύσεις και το κλείσιμο νοσηλευτικών ιδρυμάτων είναι της μόδας το τελευταίο διάστημα, θα είχε πολύ μεγάλο ενδιαφέρον εάν ο υπουργός Υγείας κ. Λυκουρέντζος έδινε περισσότερες εξηγήσεις για την ταυτότητα των νοσοκομείων του ΕΣΥ τα οποία φαίνεται ότι βρίσκονται ήδη σε κάποιο επίπεδο συζήτησης για την κατάργησή τους.
Όλοι γνωρίζουν ότι έως σήμερα δεν προχώρησε ούτε μία ελάχιστη βελτιωτική παρέμβαση στην ποιότητα των παρεχομένων υπηρεσιών από το ΕΣΥ. Ως εκ’ τούτου η κατάργηση νοσηλευτικών ιδρυμάτων, ιδιαίτερα στην περιφέρεια, φαντάζει, αν μη τι άλλο, ως πράξη προθύστερη κατά της δημόσιας υγείας.
Το Νοσοκομείο Πρέβεζας αποτελεί τη βασική υγειονομική μονάδα του Νομού, η οποία καλείται καθημερινά να ανταποκριθεί στο έργο της περίθαλψης, έχοντας μεγάλες ελλείψεις τόσο σε προσωπικό όσο και σε υλικοτεχνική υποδομή. Απο μικρό παιδί θυμάμαι εκκλήσεις από τους πολίτες και τις αρχές του Νομού προς το αρμόδιο υπουργείο για την βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών, εργαστηριακών εξοπλισμών και κτιριακών υποδομών υγείας.
Με βάση τα παραπάνω, ποια είναι τα σημαντικά στοιχεία και θέματα που χαρακτηρίζουν την πραγματική κατάσταση της υγείας ευρύτερα στο Ν. Πρέβεζας σήμερα;
Η κατάσταση του χώρου της υγείας στην ευρύτερη περιοχή του Νομού Πρέβεζας είναι ποικιλόμορφη, πραγματικός γολγοθάς. Διαπιστώνεται ότι ακόμη και σήμερα:
1. Συνεχίζει να καθυστερεί απαράδεκτα η κάλυψη των θέσεων αγροτικών ιατρών στο σύνολο των περιφερειακών ιατρείων. Στην καλύτερη περίπτωση ο χρόνος αυτός διαρκεί έως και εννέα ολόκληρους μήνες. Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που οι αγροτικοί ιατροί υπηρετούν μια σειρά ορεινών χωριών με αποτέλεσμα να μη μπορούν να τα επισκεφθούν μήνες – παράδειγμα χωριών Λάκας.
2. Ο αγροτικός γιατρός του Περιφερειακού Ιατρείου στο Γοργόμυλο και στο Κερασώνα, υπηρετούσαν μέχρι πρόσφατα μια σειρά ορεινών χωριών, δυο χιλιάδων περίπου κάτοικων, ηλικιωμένων στην πλειοψηφία τους. Τώρα ο ένας καλύπτει κενή θέση στο Κ.Υ Φιλιπιάδας, ενώ η ιατρός στον Κερασώνα είναι σε άδεια φροντίδας παιδιού. Οι κάτοικοι υποβάλλονται σε έξοδα και ταλαιπωρία, προκειμένου, ακόμη και για μια συνταγολόγηση, να κατεβαίνουν στη Φιλιππιάδα.
3. Στο Περιφερειακό Ιατρείο Καναλίου, οι ιατρικές ανάγκες καλύπτονται μερικώς, ενώ οι κτιριακοί χώροι υγειονομικώς αντενδείκνυνται, παρόλο που το περιφερειακό ιατρείο είναι σχετικά καινούργιο.
4. Το Πολυδύναμο Περιφερειακό Ιατρείο του Λούρου αδυνατεί με το υπάρχον προσωπικό – δυο γιατροί και ένας παιδίατρος ( 1 φορά την εβδομάδα ) για 12 Δημοτικά Διαμερίσματα – να καλύψει τις ανάγκες των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής που το επισκέπτονται καθημερινά. Επιτέλους γίνεται πράξη η απόφαση του τ. Δημοτικού Συμβουλίου Λούρου για μετεγκατάσταση στο κτίριο του Δήμου.
5. Προβλήματα αποδυνάμωσης σε ανθρώπινο δυναμικό αντιμετωπίζει το Κέντρο Υγείας Θεσπρωτικού – το οποίο αποτελούσε μέχρι πρόσφατα πρότυπο κέντρου υγείας. Σήμερα υπολειτουργεί εξαιτίας των αποσπάσεων του ιατρικού και νοσηλευτικού του προσωπικού για ολική ή παράλληλη προσφορά υπηρεσιών σε άλλα κέντρα υγείας. Την ίδια στιγμή, οι υποδομές του δεν έχουν ανανεωθεί από το 1985.
6. Στο Νομό μας, παρατηρείται το φαινόμενο, δήμοι ενός νομού να εξυπηρετούνται από κέντρα υγείας γειτονικού νομού, όπως στην περίπτωση του Κέντρου Υγείας Φιλιππιάδας που εξυπηρετεί εκτός από τα 9 χωριά του δήμου και τα κοντινά χωριά των τέως Δ. Φιλοθέης και Ξηροβουνίου του νομού Άρτας (20 περίπου). Αυτό συμβαίνει, ενώ την ίδια στιγμή από τις 9 οργανικές θέσεις που προβλέπεται να έχει, καλυμμένες είναι μόνο οι 4. Για παράδειγμα ο ”παρασκευαστής” καλύπτει τις σχετικές ανάγκες στο Γ.Ν.Πρέβεζας.
7. Το νοσοκομείο Πρέβεζας και ειδικότερα το Κέντρο Υγείας Πάργας και Φαναρίου εξυπηρετούν ως γνωστόν όλη την τουριστική περιοχή που εκτείνεται απο τα Σύβοτα έως και τη Λευκάδα στα όρια του Νομού.
Το Γενικό νοσοκομείο της Πρέβεζας παρουσιάζει σοβαρές ελλείψεις σε εξειδικευμένο ιατρικό- σε κρίσιμες ειδικότητες- και νοσηλευτικό προσωπικό. Ενώ, γιατροί και νοσηλευτές στην παθολογική, καρδιολογική και χειρουργική κλινική, λόγω έλλειψης προσωπικού, υποχρεώνονται σε πληθώρα υπερωριών, άνω των 48 που προβλέπεται από το νόμο.
Παράλληλα εντός του Νοσοκομείου Πρέβεζας, λειτουργεί μονάδα τεχνητού νεφρού, για τις εγκαταστάσεις και τη λειτουργία της οποίας έχουν δαπανηθεί και δαπανώνται υψηλά χρηματικά ποσά από το ελληνικό δημόσιο. Σημειώνεται ότι σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία, μονάδα τεχνητού νεφρού μπορεί να λειτουργεί είτε εντός εγκαταστάσεων νοσοκομείου είτε εντός αποστάσεως 25 χλμ από νοσοκομείο, για την εξυπηρέτηση και μόνο των νεφροπαθών της περιοχής.
Επιπλέον σε πρόσφατη επίσκεψή μου σε ασθενή άκουσα ότι το λεγόμενο ΄΄μηχάνημα ζωής΄΄ στο τμήμα επειγόντων περιστατικών δε λειτουργεί πάντοτε και όταν λειτουργεί οι ενδείξεις δεν είναι πάντα ΄΄αξιόπιστες΄΄. Φίλος γιατρός ανέφερε ότι στοιχειώδεις μικροβιολογικές – αιματολογικές εξετάσεις ( καλλιέργειες, σίδηρος, έλεγχος ορμονών θυρεοειδούς ) δεν εκτελούνται λόγω έλλειψης αντιδραστηρίων. Με την ευκαιρία μου μεταφέρθηκε ότι υπάρχει έλλειψη στοιχειωδών μορφών εξοπλισμού όπως σπιρόμετρο, εγκεφαλογράφος, ακουομετρητής, τυμπανομετρητής. Δε συζητείται ούτε ως ΄΄αστείο΄΄ η ανυπαρξία μηχανήματος είτε κινητής μονάδας μαστογράφου βέβαια σε μια περιοχή όπου η σχετική ίαση παρουσιάζει αλματώδη άνοδο!!!
Με έκπληξη διάβασα πρόσφατα συνέντευξη τύπου ιατρών όπου μεταξύ των άλλων αναφέρθηκαν πολύ παραστατικά σε ελλείψεις του νοσοκομείου λέγοντας ΄΄ Ο υπερηχοκαρδιογράφος ήδη παρουσιάζει «μουσειακό ενδιαφέρον». Στα μέσα Αύγούστου ήταν αδύνατο να γίνει οποιαδήποτε ακτινογραφία, γιατί το εμφανιστήριο «απεβίωσε» κι αυτό λόγω «προκεχωρημένου γήρατος»΄΄. Ευνόητο είναι ότι με τέτοια κατάσταση, επί της ουσίας υπάρχει υποβάθμιση της ποιότητας της υγείας.
8. Παρόμοιας φύσης προβλήματα εντοπίζονται και στην οργάνωση των υπηρεσιών υγείας στην Πάργα, όπου αξίζει να σημειωθεί ότι ο πληθυσμός δεκαπλασιάζεται τη θερινή περίοδο. Οι κτιριακές εγκαταστάσεις δεν επαρκούν για την υποδοχή των ασθενών, δεν υπάρχουν κατάλληλοι χώροι για τους εφημερεύοντες γιατρούς και το νοσηλευτικό προσωπικό, υπάρχει έλλειψη σε οδηγούς ασθενοφόρων, με συνέπεια να μην μπορούν να ανταποκριθούν σε έκτακτα περιστατικά. Περιττό να αναφερθεί η έλλειψη παιδιάτρου στην Πάργα όπως και στο Φανάρι.
Mε βάση αυτά, δεν είναι τυχαίο και έκπληξη που στην μελέτη του καθηγητή Λιαρόπουλου σχετική με την αξιολόγηση των νοσοκομείων της 6ης ΥΠΕ, το νοσοκομείο Πρέβεζας έλαβε αρνητική βαθμολογία ( -2 ). Ήταν καλύτερα όμως από τα Κρεστενά και τη Λευκάδα ( -4 ). Το 2012 και σε τουριστική περιοχή!!!
Αυτά είναι τα πραγματικά θέματα και προβλήματα της υγείας στο Ν. Πρέβεζας. Το κτιριακό θέμα είναι σημαντικό και δόξα το θεό, τόσα συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα υπάρχουν! Ποιό νόημα έχει το κτίριο αλήθεια, όταν δεν υπάρχουν βασικά στοιχεία υγειονομικής φροντίδας και όλοι σκέφτονται και συγχρόνως αναγκάζονται να πάνε στο Ιωάννινα στην Πάτρα και στην Αθήνα? Και το Αγρίνιο έχει καινούργιο νοσοκομείο (κτίριο) εδώ και 2 χρόνια αλλά δεν πρόκειται να λειτουργήσει επί του παρόντος λόγω έλλειψης κονδυλίων!
Σύμφωνα με τις ανωτέρω διαπιστώσεις, τα πιο σημαντικά θέματα που επιβάλλεται να τεθούν και να απαντηθούν από τους αρμόδιους, είναι τα εξής:
Ποια είναι η πολιτική του Υπ. Υγείας σχετικά με τη βασική λειτουργικότητα του Νοσοκομείου σε επίπεδο εξοπλισμού? Ποια είναι η βούληση του υπουργείου αναφορικά με τη συγχώνευση του Νοσοκομείου Πρέβεζας με αυτό της Άρτας ή της Λευκάδας;Ισχύει η δέσμευση του Υπουργείου για την ανέγερση νέου νοσοκομείου σύμφωνα με τις προδιαγραφές που είχαν τεθεί το 2009; Ποια είναι η πολιτική δράσης του ΕΚΑΒ για το Ν. Πρέβεζας από εδώ και στο εξής; Θα συνεχίσει να υπάρχει σταθμός εξυπηρέτησης στη Φιλιπιάδα για παράδειγμα;Υπάρχει πολιτική βούληση να καλυφθούν οι κενές θέσεις παραιατρικού προσωπικού έστω με διαδικασία μετάταξης;
Όλοι γνωρίζουμε, ότι εδώ και έξη σχεδόν χρόνια η εκάστοτε Κυβέρνηση διαβεβαίωνε σε όλους τους τόνους ότι ο σχεδιασμός της υγείας του Νομού περιλάμβανε όχι απλώς την ενδυνάμωση των υποδομών του Νοσοκομείου αλλά και τη δημιουργία νέου σύγχρονου κτιρίου. Γνωστές οι διθυραμβικές ανακοινώσεις και τα δελτία τύπου θεσμικών φορέων του Νομού τα τελευταία χρόνια άλλωστε!!! Επί τούτου, άλλη μια πρόσφατη ανακοίνωση κατόπιν της συνάντησης φορέων του Νομού μας με το διευθυντή του πολιτικού γραφείου του Υπουργού κ. Μπεχράκη, ότι θα ειδοποιηθούν οι τοπικές αρχές μόλις ληφθούν οι σχετικές αποφάσεις για το μέλλον του νοσοκομείου και η διαβεβαίωση ότι οι αποφάσεις θα ληφθούν με κοινωνικά και όχι αμιγώς οικονομικά κριτήρια, μόνο καθησυχαστικές δεν είναι!
Όλοι κατανοούμε ότι εφόσον υπάρχουν οι συγκεκριμένες δομές υγείας, υπάρχουν θέσεις εργασίας, υπάρχει ανάγκη προμηθευτών και υπηρεσιών, υπάρχει επισκεψιμότητα στην πόλη, με λίγα λόγια υπάρχει οικονομική ζωή, κίνηση.
Επί των ανωτέρω θεμάτων, θα ήταν ΄΄πιθανώς΄΄ δόκιμες να κριθούν από τους αρμόδιους του Νομού, οι παρακάτω προτάσεις:
1. Να υλοποιηθεί άμεσα η διάθεση βασικού υλικοτεχνικού εξοπλισμού λειτουργικότητας υπηρεσιών υγείας αφού καταγραφούν οι βασικές ελλείψεις και ανάγκες. Η διάθεση είναι δόκιμη μέσω χρηματοδότησης ανάλογης μελέτης από τα ΕΣΠΑ.
2. Nα δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στη διαθεσιμότητα ασθενοφόρων του ΕΚΑΒ στις ορεινές περιοχές.
3. Να διατεθούν άμεσα υπηρεσίες προληπτικής ιατρικής, όπως για παράδειγμα η εξασφάλιση πλήρως εξοπλισμένων κινητών μονάδων που θα μπορούν να επισκέπτονται απομακρυσμένα ορεινά χωριά και θα προσφέρουν υπηρεσίες. Παράγοντας σημαντικός για τη συγκράτηση του πληθυσμού στις ορεινές περιοχές όχι μόνο της Πρέβεζας αλλά και της Ηπείρου γενικότερα.
Η διάθεση αυτών μπορεί να γίνει πραγματικότητα μέσω του προγράμματος ΕΤΑΙΡΙΚΗΣ και ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ μεγάλων εταιριών του Νομού και της Περιφέρειας που τόσο ευεργετούνται σε αυτόν τον τόπο.
4. Συνεχή επένδυση με σεμινάρια, ημερίδες στην εκπαίδευση του ιατρικού και παραϊατρικού προσωπικού. Είναι ζήτημα, η διαφορά στο επίπεδο της εκπαίδευσης των ειδικευόμενων γιατρών. Άλλη είναι η εμπειρία, οι ευκαιρίες και η γνώση που αποκτάται σε ένα Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο και διαφορετική σε ένα νοσοκομείο του κέντρου ή μιας μικρής επαρχιακής πόλης όπως η Πρέβεζα.
5. Επένδυση σε νέες τεχνολογίες (π.χ τηλεϊατρική) θα βοηθήσουν στο σταδιακό περιορισμό των προβλημάτων σε θέματα υγείας των κατοίκων των ορεινών περιοχών της Πρέβεζας. Θετικό παράδειγμα προς αυτήν την κατεύθυνση αποτελεί το δίκτυο EPIRUS–NET ( δίκτυο Τηλε-ιατρικής και Τηλε-εργασίας ) το οποίο λειτουργεί από το 2000.
Το χαμηλό κόστος αυτού του έργου δύναται να γίνει πραγματικότητα μέσω του προγράμματος ΕΤΑΙΡΙΚΗΣ και ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ μεγάλων φαρμακευτικών εταιριών που υποστηρίζουν την «υγεία» του Νομού και της Περιφέρειας ( 700 εκ.ευρώ τζίρος ετησίως).
6. Να ενταχθούν τα ασθενοφόρα του ΕΣΥ στη δύναμη του ΕΚΑΒ στο Νομό, με σταθμό αυτών όμως, το νοσοκομείο και τα κέντρα υγείας του Νομού. Καλύτερος προγραμματισμός και ταυτόχρονη μείωση λειτουργικών εξόδων.
7. Για να είναι δυνατή και σοβαρή κάθε συζήτηση περί της κατασκευής νέου νοσοκομείου από τη στιγμή που δεν επιλέγεται η διαδικασία του ΣΔΙΤ και δεν υπάρχουν τα κρατικά κονδύλια, αν πράγματι υπάρχει η σχετική βούληση από τους αρμόδιους φορείς, αυτό επιτυγχάνεται ως εξής:
α. Να ενταχθεί η κατασκευή νέου νοσοκομείου στη διαδικασία fast track.
β. Να χρησιμοποιηθούν άμεσα τα δεσμευμένα 100.000€ για την εκπόνηση επιτέλους των σχετικών μελετών που εκκρεμούν εδώ και 3 έτη. Ζητείται έργο χωρίς έτοιμη μελέτη – άλλο και τούτο!!!
γ. Τα υλικοτεχνικά μέσα του νοσοκομείου να χρηματοδοτηθούν μέσω του αναπτυξιακού νόμου με τη διαδικασία της μίσθωσης (leasing ) και το κτιριακό κομμάτι μέσω των ΕΣΠΑ αφού υπάρχει άλλωστε και η διαθεσιμότητα του οικοπέδου από το Δ. Πρέβεζας.
δ. Φορέας του έργου δύναται να είναι η πχ. η ΄΄Υγεία Πρέβεζας΄΄, εταιρία σύμπραξης ( joint-venture) μεταξύ της Δημοτικής Επιχείρησης Δ. Πρέβεζας, του Επιμελητηρίου, του Γ.Ν.Ν.Π και της Περιφέρειας στην Πρέβεζα.
Με τους ετήσιους προϋπολογισμούς και τα πάγια αυτών, είναι συμβατή και δόκιμη η χρηματοδότηση της ιδίας συμμετοχής επί του έργου.
ε. Ο χαρακτηρισμός του νέου κτιρίου ως «πράσινο», ανοίγει την πόρτα της χρηματοδότησης από το πρόγραμμα Περιβάλλον-Αειφόρος Ανάπτυξη έως και 2 εκ.ευρώ. Ως γνωστόν, βάσει της νομοθεσίας (ΚΕΝΑΚ και Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας), τα κτίρια του δημοσίου θα πρέπει να καταστούν ενεργειακά αυτόνομα μέχρι το 2014.
8. Η άμεση αξιοποίηση του υφιστάμενου κτιριακού συγκροτήματος με χρήση φωτοβολταικών συστημάτων θα δώσει μεγάλη οικονομική ανάσα στα έσοδα έως και 1.6 εκ. ευρώ ετησίως. Ως γνωστόν οι σχετικές άδειες για δημόσιους οργανισμούς εκδίδονται άμεσα και κατά προτεραιότητα.
9. Ήπειρος δεν είναι μόνο τα Ιωάννινα. Η Περιφέρεια Ηπείρου μπορεί να συνεισφέρει πολλαπλώς στη διατήρηση και αναβάθμιση της δημόσιας υγείας στην Πρέβεζα ενισχύοντας ουσιαστικά τις προσπάθειες του αντιπεριφερειάρχη Πρέβεζας. Επί τούτου, συμβολικά θα μπορούσε να μεταφερθεί στην πόλη της Πρέβεζας, η έδρα της εταιρίας Προαγωγή Ψυχικής Υγείας Ηπείρου (ΕΠΡΟΨΥΗ).
Αυτή η κατάσταση βέβαια δεν αφορά μόνο την Πρέβεζα αλλά και πολλούς άλλους νομούς. Οι πάντες όμως μιλάνε πάρα πολύ για την αναγκαιότητα της ανάπτυξης και, μάλιστα με όρους κατεπείγοντος.
Όμως δείγμα ανάπτυξης δεν έχει ούτε καν ο Εθνικός Οργανισμός Παροχής Υπηρεσιών Υγείας (ΕΟΠΥΥ), ο οποίος αποτελεί τη σημαντικότερη μεταρρύθμιση της προηγούμενης κυβέρνησης. Χωρίς πλήρως ανεπτυγμένο και ισχυρό ΕΟΠΥΥ, ποια κυβέρνηση θα επιχειρήσει ελαφρά τη καρδία να προχωρήσει στην κατάργηση νοσοκομείων του ΕΣΥ, και μάλιστα του 20 ή και 30% αυτών;
Η κατάργηση έστω ενός νοσηλευτικού ιδρύματος δεν αποτελεί μία απλή διοικητική πράξη, πολύ πιο εμφανώς στην περιφέρεια, αφού είναι πλήρως ενσωματωμένα στον ευρύτερο κοινωνικό ιστό, με όλες τις λειτουργικότητες τις οποίες εξυπηρετούν και οι οποίες δεν καταργούνται ούτε με διατάγματα ούτε με νόμους. Τα νοσοκομεία του ΕΣΥ δε δημιουργήθηκαν στη χώρα με τους ίδιους όρους με τους οποίους δημιουργήθηκαν τα πανεπιστήμια ή τα ΤΕΙ. Ακόμη κι αν συνυπολογίστηκαν σε κάποιες περιπτώσεις πελατειακά κριτήρια, τα νοσοκομεία του ΕΣΥ αποτελούν απαραίτητο κρίκο στο επίπεδο της δημόσιας υγείας και εξυπηρετούν περίπλοκες κοινωνικές αναγκαιότητες.
Σε μια περίοδο που επίκειται «κοινωνικό κραχ», η τυχόν επιλογή συρρίκνωσης και των τελευταίων υπολειμμάτων του ΕΣΥ και του κοινωνικού κράτους θα δημιουργήσει ένα πολύ μεγάλο κοινωνικό θέμα. Θα πλήξει «θανάσιμα» τους αδύναμους, τους μακροχρόνια άνεργους, τους ανασφάλιστους που είναι πια πάνω από το 30% του πληθυσμού, τους αποκλεισμένους από κάθε πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, τους ανθρώπους που πέρα από την ανέχεια είναι και τελείως ανοχύρωτοι απέναντι στην αρρώστια. Η διατήρηση ή η δημιουργία ενός νοσοκομείου στην οποιαδήποτε περιοχή της χώρας αναδιατάσσει ολόκληρο τον κοινωνικό ιστό, σε βαθμό που η κατάργηση του ιδρύματος απειλεί να ανατρέψει ολόκληρο το κοινωνικό οικοδόμημα εκείνης της περιοχής, χωρίς, μάλιστα, να συνυπολογίζει κανείς τις άδηλες προς το παρόν επιπτώσεις στη δημόσια υγεία.
Το σχέδιο των συγχωνεύσεων στο ΕΣΥ δεν έχει καμιά σοβαρή επιστημονική βάση ούτε στηρίζεται σε μια αξιόπιστη αξιολόγηση των μονάδων Υγείας. Άλλωστε και η Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας, που είναι γνωστό think tank του νεοφιλελεύθερου εκσυγχρονισμού, φρόντισε να αποστασιοποιηθεί από το σχέδιο αυτό μιλώντας πρόσφατα για «αντικρουόμενα αποτελέσματα στην επίδοση των νοσοκομείων».
Προβλήματα υπήρχαν, υπάρχουν και θα δημιουργούνται. Ανάλογα όμως θα υπάρχουν και λύσεις. Μη ξεχνούμε πως τα πάντα στηρίζονται σε επιλογές ανθρώπων!
