Εύλογο χαρακτήρισε το τίμημα των 21,3 εκατομμυρίων ευρώ την πώληση της γαλακτοβιομηχανίας Δωδώνη ο Γραμματέας της Νέας Δημοκρατίας Μανώλης Κεφαλογιάννης. Μάλιστα μέσα από περίεργους αριθμητικούς υπολογισμούς το δικαιολόγησε απόλυτα αποδίδοντας μάλιστα την επιχειρηματολογία στον Περιφερειάρχη Ηπείρου Αλέκο Καχριμάνη με τον οποίο είχε συναντηθεί νωρίτερα.
Στη συνάντηση αυτή, ο κ. Καχριμάνης εξαπέλυσε δριμεία επίθεση εναντίον των Ενώσεων Αγροτικών Συνεταιρισμών, υποστηρίζοντας ούτε λίγο ούτε πολύ ότι αυτές ήταν που καθόρισαν το τίμημα για την πώληση της γαλακτοβιομηχανίας.
Είναι άγνωστο γιατί ο Περιφερειάρχης Ηπείρου επέλεξε τον συγκεκριμένο χρόνο για να κάνει την επίθεση αυτή και να καταλογίσει ευθύνες στις Ενώσεις, λέγοντας μάλιστα πράγματα που –αν ισχύουν- έπρεπε να έχουν ειπωθεί τουλάχιστον νωρίτερα στο Περιφερειακό Συμβούλιο.
Ο κ. Καχριμάνης είπε ότι «οι Ενώσεις είχαν κάνει τον περίπατο και είχαν συζητήσει με όλες τις εταιρίες που είχαν εκδηλώσει ενδιαφέρον για τη Δωδώνη» και μάλιστα υποστήριξε ότι συζητούσαν να αναλάβουν τη λειτουργία της ΖΩ-ΔΩ (πρώην ΕΛΒΙΖ).
Μάλιστα χρησιμοποίησε μία ιδιαίτερα σκληρή έκφραση λέγοντας ότι οι Ενώσεις έπαιζαν το ρόλο του μεσίτη για να συμπληρώσει ότι «συμμερίζομαι την αγωνία των κτηνοτρόφων όχι όμως των Ενώσεων».
Στη συνάντηση που είχε με τον κ. Κεφαλογιάννη ανέφερε ακόμη ότι το τίμημα των 21,3 εκατομμυρίων στο οποίο πουλήθηκε η Δωδώνη το καθόρισαν οι ίδιες οι Ενώσεις.
Στη συνέχεια ο κ. Κεφαλογιάννης, κατά τη διάρκεια συνέντευξης τύπου και απαντώντας σε ερώτηση του Epiruspost.gr χαρακτήρισε το τίμημα εύλογο και ανέλυσε το σκεπτικό που νωρίτερα του είχε αναπτύξει ο κ. Καχριμάνης.
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς «ο τζίρος της εταιρίας να είναι 120 εκ. ευρώ, το τίμημα είχε υπολογιστεί στα εκατό εκατομμύρια, η «Δωδώνη» οφείλει 55 εκ. ευρώ στις τράπεζες, οι Ενώσεις διεκδικούν μερίδιο μετοχών κοντά στο 23 εκ, άρα τα 21,3 εκατομμύρια είναι μια καλή τιμή!
Ο κ. Κεφαλογιάννης αμφισβήτησε ευθέως τον ισολογισμό της Δωδώνης όπως και τα κέρδη που εμφανίζονται, σημειώνοντας ότι «δεν γνωρίζουμε αν αυτά είναι πραγματικά».
Βέβαια με ενδιαφέρον αναμένεται η απάντηση των Ενώσεων, καθώς οι κατηγορίες που έχουν εκτοξευθεί είναι πολύ σοβαρές.
Πέραν αυτού, το χειρότερο είναι ότι φαίνεται πως γίνεται μία πολιτική επιλογή, επιζήμια για τον τόπο. Και στην επιλογή αυτή ορισμένοι βλέπουν το δέντρο κι όχι το δάσος.
Το δέντρο είναι η τακτική και η πρακτική των Ενώσεων.
Το δάσος είναι ότι η Δωδώνη πωλήθηκε σε μία εταιρία που για τους Ηπειρώτες παραμένει φάντασμα, πωλήθηκε στο εξευτελιστικό τίμημα των 21,3 εκατομμυρίων το οποίο καθόρισε ο εκκαθαριστής της Τράπεζας Ελλάδος και πολλά σημεία στην διαδικασία να παραμένουν θολά.
