Ογδόντα πέντε χρόνια έχουν περάσει από τότε που χιλιάδες Έλληνες, αξιωματικοί και στρατιώτες, έπεσαν στα πεδία των μαχών πολεμώντας για την πατρίδα αλλά και για την Ευρώπη. Ογδόντα πέντε χρόνια γεμάτα μνήμη, αλλά και με αναπάντητα ερωτήματα για τους 8.000 άταφους ή προσωρινά ενταφιασμένους ήρωες σε διάφορες περιοχές της Αλβανίας.
Το θέμα ευαίσθητο και βαθιά ανθρώπινο.. Όμως η εκκρεμότητα παραμένει με συγγενείς πεσόντων να προχωρούν σε μία δημόσια επιστολή- παρέμβαση θέλοντας να ευαισθητοποιήσουν το ελληνικό κράτος να τακτοποιήσει μία εκκρεμότητα δεκαετιών.
Πέρασαν δεκαπέντε χρόνια από τότε που η συμφωνία με την αλβανική κυβέρνηση, με τους επίμονους αγώνες του τότε Αντιπροέδρου της Βουλής Γεωργίου Σούρλα, επέτρεψε την περισυλλογή των οστών των πεσόντων.
Όπως τονίζουν μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει καμία ταυτοποίηση, ούτε έχει δοθεί απάντηση στους 1.500 συγγενείς που έδωσαν αίμα για αυτόν τον σκοπό.
Το πιο θλιβερό είναι ότι τα οστά, αντί να έχουν ταφεί με σεβασμό, στοιβάζονται σε κοντέινερ, καθώς τα στρατιωτικά κοιμητήρια δεν έχουν τη δυνατότητα να τα φιλοξενήσουν. Δέκα στρέμματα για την επέκταση του Κοιμητηρίου Κλεισούρας, που αποφασίστηκαν πριν από επτά χρόνια, παραμένουν ανεκμετάλλευτα, ενώ οι ζωντανοί απόγονοι των πεσόντων – σήμερα άνω των 85 ετών – βλέπουν τον χρόνο να τελειώνει.
«Δεν κατέστη εφικτό να βρούμε τα οστά των πατεράδων μας και να πράξουμε τα δέοντα», αναφέρουν τα ίδια τα παιδιά των ηρώων, υπενθυμίζοντας ότι η ιστορία και η μνήμη δεν μπορούν να περιμένουν. Ο πόνος τους είναι βαθύς, αλλά και ο αγώνας τους για δικαίωση ξεκάθαρος: να σταματήσει η ταλαιπωρία των οστών στα κοντέινερ και στους ομαδικούς τάφους και να βρουν οι γονείς τους έναν τόπο ανάπαυσης.
Η πολιτεία καλείται να αναλάβει δράση. Οι ελάχιστοι εν ζωή απόγονοι θέλουν μόνο να ανάψουν ένα κερί, να προσκυνήσουν και να προσευχηθούν για εκείνους που θυσιάστηκαν για την πατρίδα. Αν δεν βρεθούν τα οστά, για αυτούς, όλοι οι γονείς τους θα παραμείνουν πεσόντες – ήρωες που αξίζουν σεβασμό και μνήμη.
Η επιστολή υπογράφεται από τους τελευταίους ζωντανούς απογόνους:
- Απόστολος Κωστόπουλος, Αθήνα
- Γεωργία Γούλα, Ορχομενός
- Βαγγέλης Γάκης, Χαλκιδική
- Μαίρη Λέντζου, Αθήνα
- Σπύρος Νασιούλας, Λάρισα
- Κωνσταντίνος Ρήγας, Αθήνα
- Σωτήρης Χαντζιάρας, Αθήνα
Η φωνή τους είναι μια υπενθύμιση.. Η μνήμη των ηρώων δεν μπορεί να στοιβάζεται σε κοντέινερ. Αξίζουν έναν τόπο ανάπαυσης, και εμείς, οι ζωντανοί, χρέος να τους τιμήσουμε.
