Γέφυρα στον Αώο: Το νέο “Γεφύρι της Άρτας” που οδηγεί… στο πουθενά

mesogefiro

Σοβαρά ερωτήματα για την σκοπιμότητα μίας γέφυρας στον Αώο, στη Μεσογέφυρα Μπουραζανίου, η οποία εξελίσσεται σε ένα άλλο γεφύρι της Άρτας, εγείρονται από κατοίκους και επιχειρηματίες της περιοχής, χωρίς  να είναι κανείς σε θέση να τα απαντήσει.

Η συγκεκριμένη γέφυρα από την μία πλευρά «πατάει» στον δρόμο που οδηγεί στη Μονή Μολυβδοσκεπάστου και από την άλλη… στο πουθενά!

Υπάρχουν μόνο χωράφια, τα περισσότερα δεν καλλιεργούνται κι ένας αγροτικός δρόμος..

Εκεί που τελειώνει ο αγροτικός δρόμος είναι το Τελωνείο της Μέρτζιανης, με πλήρη και ασφαλή πρόσβαση.

Ο Νίκος Κυρίτσης που δραστηριοποιείται στην περιοχή κατέγραψε σε βίντεο την κατάσταση της γέφυρας και τις… συνδέσεις που θα προσφέρει ή δεν θα προσφέρει όταν με το καλό τελειώσει.

Ο ίδιος απευθύνθηκε σε στελέχη της σημερινής και της προηγούμενης δημοτικής αρχής της Κόνιτσας, προσπαθώντας να μάθει την σκοπιμότητα της συγκεκριμένης γέφυρας.

Κανένας δεν γνωρίζει τίποτα, ούτε υπήρξε ενημέρωση από την Περιφέρεια Ηπείρου.

Από το 2019 κι ακόμη κατασκευάζεται!!

Το συγκεκριμένο έργο δημοπρατήθηκε από την Περιφέρεια Ηπείρου με προυπολογισμό 600 χιλιάδων περίπου τον Μάιο του 2019! Η σύμβαση υπογράφηκε τον Οκτώβριο του ίδιου έτους και προέβλεπε την ολοκλήρωση της γέφυρας μέσα σε 18 μήνες!

Έχουν περάσει ήδη σχεδόν έξι χρόνια και έχουν δοθεί έξι παρατάσεις. Η τελευταία ήταν τον Οκτώβριο του 2024. Σύμφωνα με αυτή έχει εκτελεστεί το 65% του έργου και η ολοκλήρωση αναμένεται τον Δεκέμβριο του 2025.. Από την εξέλιξη των εργασιών αυτό μοιάζει απίθανο..

Η συγκεκριμένη γέφυρα κατασκευάζεται σε ένα τοπίο απείρου κάλους και σε μικρή απόσταση από τα απομεινάρια της ιστορικής Μεσογέφυρας  Μάλιστα το 2021 όταν ξεκίνησαν οι εργασίες για την κατασκευή της νέας, υπήρξαν καταγγελίες ότι τα απομεινάρια της παλιάς ανατινάχθηκαν και μέρος τους  καταστράφηκε.

Η Μεσογέφυρα ήταν κτισμένη σε στρατηγικό σημείο και θεωρείται ότι η πρώτη θεμελίωσή της εδώ έγινε τον 7ο μ.Χ. αιώνα, επί  Κωνσταντίνου Πωγωνάτου.

Στο σύνολό της ήταν ένα μεγάλο τρίτοξο γεφύρι, με το κεντρικό τόξο μεγαλύτερο των δύο ακραίων και την ασυνήθιστη ιδιομορφία του, που ήταν ο επίπεδος διάδρομος διάβασής του.

Το γεφύρι ανατινάχτηκε το 1940 από τον ελληνικό στρατό κατά την εισβολή των Ιταλών και λίγα χρόνια αργότερα (1944) ολοκληρώθηκε η καταστροφή του από τον γερμανικό στρατό.