Αβίωτη έχει γίνει η καθημερινότητα για τους κατοίκους που διαμένουν πέριξ του Νοσοκομείου Χατζηκώστα και κυρίως στην πλευρά όπου λειτουργεί η μονάδα βιολογικού καθαρισμού του νοσηλευτικού ιδρύματος.

Η δυσοσμία είναι πλέον καθημερινό φαινόμενο, σε βαθμό τέτοιο που οι κάτοικοι δεν μπορούν ούτε να ανοίξουν τα παράθυρά τους. Ζουν με μόνιμα κλειστά πορτοπαράθυρα, αφού σε διαφορετική περίπτωση δεν μπορούν να αναπνεύσουν.

Όπως καταγγέλλουν στο Epiruspost, εδώ και τρεις εβδομάδες απευθύνθηκαν εγγράφως στη Διοίκηση του Νοσοκομείου, ζητώντας απαντήσεις: Υπάρχει πρόβλημα στη λειτουργία της μονάδας; Εφαρμόζονται οι προβλεπόμενοι κανόνες υγιεινής; Ποιος ελέγχει τη λειτουργία της και με ποια συχνότητα;

Μέχρι σήμερα, η σιωπή είναι η μόνη “απάντηση”. Ούτε μία γραπτή ή προφορική ενημέρωση. Καμία επίσημη τοποθέτηση. Απολύτως τίποτα.

Κάποιοι από τους κατοίκους, μην αντέχοντας άλλο την αποπνικτική κατάσταση –που επιδεινώνεται κάθε φορά που φυσάει– αποφάσισαν να πάνε οι ίδιοι στο χώρο του βιολογικού. Αυτό που αντίκρισαν και, κυρίως, αυτό που μύρισαν, ξεπερνούσε κάθε ανεκτό όριο. Η ατμόσφαιρα ήταν αποπνικτική, η δυσοσμία κυριολεκτικά αφόρητη.

Μέχρι στιγμής παραμένει άγνωστο αν η μονάδα έχει υποστεί βλάβη, αν υπολειτουργεί ή αν γίνεται συντήρηση όπως προβλέπεται. Το μόνο βέβαιο είναι πως η κατάσταση έχει ξεφύγει από κάθε όριο.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η λειτουργία μονάδων βιολογικού καθαρισμού σε νοσοκομεία –και εν γένει σε υγειονομικές εγκαταστάσεις– διέπεται από αυστηρό νομοθετικό πλαίσιο. Πρόκειται για κρίσιμες υποδομές που ελέγχονται από τις Υγειονομικές Υπηρεσίες και οφείλουν να τηρούν πρότυπα λειτουργίας, παρακολούθησης και συντήρησης.

Αρκεί, βέβαια, το πλαίσιο αυτό να εφαρμόζεται και να μην παραμένει απλώς ένα σύνολο κανονισμών στα χαρτιά.

Οι κάτοικοι ζητούν απαντήσεις, διαφάνεια και –κυρίως– λύση. Και αυτά πρέπει να δοθούν άμεσα..