Το παρόν Δημοτικό Συμβούλιο Ιωαννίνων έχει ένα μοναδικό, ίσως πανελλαδικά, χαρακτηριστικό: συμμετέχουν τέσσερις πρώην δήμαρχοι της πόλης. Τέσσερις άνθρωποι που για πάνω από δύο δεκαετίες διαχειρίστηκαν τις τύχες του τόπου. Από μόνο του αυτό το στοιχείο θα έπρεπε να προσδίδει κύρος, σοβαρότητα και βάρος στις συνεδριάσεις του σώματος.
Κι όμως, το Δημοτικό Συμβούλιο Ιωαννίνων τείνει να εξελιχθεί στο πιο απογοητευτικό των τελευταίων ετών. Όχι με ευθύνη των συγκεκριμένων τεσσάρων, αλλά για πολλούς και διαφορετικούς λόγους..
Ο Νίκος Γκόντας, επί δύο θητείες δήμαρχος και παρών στα δημοτικά πράγματα επί σχεδόν τρεις δεκαετίες.
Ο Φίλιππας Φίλιος, τρεις φορές δήμαρχος με διαδρομή στην αυτοδιοίκηση από τη δεκαετία του ’80.
Ο Δημήτρης Παπαγεωργίου, πρώην πρόεδρος του σώματος και διάδοχος του Μωυσή Ελισάφ.
Ο Θωμάς Μπέγκας, στην δεύτερη θητεία του, με συνολική παρουσία 15 ετών.
Με τέτοια σύνθεση, θα ανέμενε κανείς ένα Δημοτικό Συμβούλιο-πρότυπο… Σοβαρό, δημιουργικό, προσανατολισμένο στις ανάγκες της εποχής και των πολιτών. Αντί γι’ αυτό, οι συνεδριάσεις θυμίζουν περισσότερο κακόγουστη θεατρική παράσταση.
Η εικόνα της Τετάρτης ήταν ενδεικτική. Μια από τις χειρότερες στιγμές στα χρονικά των συνεδριάσεων. Και δεν ήταν απλώς ένα μεμονωμένο επεισόδιο. Ήταν η συνέχεια ενός παγιωμένου τρόπου λειτουργίας, χωρίς πολιτικό βάθος, χωρίς ουσία, χωρίς σεβασμό στον θεσμό.
Το χειρότερο: αντί οι κορυφαίες αυτοδιοικητικές προσωπικότητες να λειτουργούν ως καταλύτες αναβάθμισης, συμμετέχουν (άλλοι περισσότερο, άλλοι λιγότερο) σε ένα σκηνικό κοκορομαχιών, προσωπικών αντεγκλήσεων και άγονων αντιπαραθέσεων.
Σε αυτό το κλίμα, η δημοτική αρχή αποφεύγει συστηματικά να απαντήσει επί της ουσίας. Ο καβγάς γίνεται το κυρίαρχο αφήγημα. Όχι η ξηρασία στον κάμπο της Λαψίστας – που «δεν φταίει ο βιολογικός». Όχι το στρατόπεδο Βελισσαρίου. Όχι καν το ζήτημα του ΠΑΣ Γιάννινα και η απουσία στήριξης από τον Δήμο.
Είναι η μόνη ωφελημένη..
Αντί για ειδήσεις, οι πολίτες λαμβάνουν ένταση. Αντί για πολιτικό διάλογο, ύβρεις και προσωπικές επιθέσεις. Αντί για λύσεις, φωνές.
Το Δημοτικό Συμβούλιο μιας πόλης όπως τα Γιάννενα – με ιστορία, πολιτισμό και υψηλές προσδοκίες – δεν μπορεί να περιορίζεται στη μετριότητα. Πολύ περισσότερο όταν στη σύνθεσή του βρίσκονται τέσσερις πρώην δήμαρχοι. Αν δεν μπορούν να δώσουν το παράδειγμα εκείνοι, τότε ποιος;
Ένα τέτοιο δημοτικό συμβούλιο όφειλε να δημιουργεί γεγονότα.. Αντ’ αυτού προκαλεί μόνο φασαρία.
Και η ευθύνη των τεσσάρων είναι μεγάλη.. Γιατί έχουν την εμπειρία έχουν και την γνώση.. Ας κάνουν και την διαφορά..
