Ο Πέτρος Λούκας Χαλκιάς πέρασε στους θρύλους.. Και ως τέτοιος θα συντροφεύει τις επόμενες γενιές..

Ο σπουδαιότερος όλων.. Ο πατριάρχης της δημοτικής μουσικής.. Με καριέρα τεράστια στο εξωτερικό και την Ελλάδα..

Ο Πέτρος Λούκας Χαλκιάς μιλούσε με το κλαρίνο του στην ψυχή του Ηπειρώτη.. Του ντόπιου και του απόδημου!

Δεν υπάρχει άλλωστε Ηπειρώτης που δεν δάκρυσε στο κλαρίνο του ακόμη και στην μεγαλύτερη χαρά..

Στους γάμους, στα πανηγύρια..

Κάτω από τον πλάτανο, τα ξημερώματα, όταν δεν χρειαζόταν μικροφωνικές.. Τότε που το κλαρίνο «έσπαγε» για να συνοδεύσει τα βήματα του πρωτοχορευτή..

Η διαδρομή του τεράστια.. Ανεπανάληπτη..

Βρέθηκε δίπλα σε Ινδούς μουσικούς, σε ένα κατάμεστο υπαίθριο θέατρο –στην ΕΗΜ- κάνοντας τους πάντες να παραμιλούν..

Βρέθηκε στα πιο μικρά χωριά του Πωγωνίου, με τους δικούς του ανθρώπους σε γλέντια αξεπέραστα..

Στην Καστάνιανη, στο Δελβινάκι, στην Μερόπη..

Σε μεγάλα γλέντια και μεγάλες σκηνές..

Ήταν πάντα ο ίδιος..

Αυτός που έκανε όλους να ανατριχιάζουν στο μοιρολόι.. να ξεσηκώνονται στους ήχους της πεντατονίας..

Ο Πέτρος Λούκας αφήνει μία τεράστια κληρονομιά.. Μακάρι να την τιμήσουν όσοι ασχολούνται με την δημοτική μας παράδοση..

Θα μείνει στις καρδιές όλων..

Αυτός  ο μέγας!