Αίσθηση προκαλεί το περιεχόμενο των Ειδικών Περιβαλλοντικών Μελετών (ΕΠΜ) για τις περιοχές Natura 2000 των Ιωαννίνων και της Άρτας – με επίκεντρο τα Τζουμέρκα – καθώς αποκαλύπτει σοβαρές αντιφάσεις στον τρόπο διαχείρισης του φυσικού περιβάλλοντος.

Παρότι στην περιοχή δεν προβλέπεται καμία Ζώνη Απόλυτης Προστασίας της Φύσης (ΖΑΠΦ), ο καθορισμός των ζωνών περιορίζεται μόνο σε Ζώνες Προστασίας της Φύσης (ΖΠΦ) και Ζώνες Διατήρησης Οικοτόπων και Ειδών (ΖΔΟΕ).

Ωστόσο, και στις δύο αυτές ζώνες η θήρα δεν απαγορεύεται ρητά, αλλά επιτρέπεται μόνο υπό αυστηρές προϋποθέσεις και αποκλειστικά για διαχειριστικούς σκοπούς. Δηλαδή, η άσκηση θήρας είναι δυνατή μόνο εάν υπάρξει επιστημονικά τεκμηριωμένος υπερπληθυσμός συγκεκριμένου είδους, καθιστώντας την πρακτικά απαγορευμένη για την ευρύτερη κυνηγετική δραστηριότητα.

Την ίδια στιγμή, οι νέες μελέτες αυξάνουν δραστικά τα όρια των προστατευόμενων περιοχών από το 20% στο 80% της συνολικής έκτασης της περιοχής μελέτης, δημιουργώντας ένα νέο αυστηρό καθεστώς χρήσεων γης. Παρά ταύτα, η εγκατάσταση Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) – ακόμη και σε περιοχές που φιλοξενούν αρπακτικά πτηνά – δεν απαγορεύεται, παρά το γεγονός ότι οι ίδιες οι μελέτες παραδέχονται την εν δυνάμει επικινδυνότητα των ΑΠΕ για τα συγκεκριμένα είδη.

Στον αντίποδα, απαγορεύεται ρητά η ανάπτυξη… σιδηροδρομικών υποδομών και υποδομών logistics, με τη λογική ότι θα διαταραχθεί ο φυσικός χαρακτήρας των περιοχών. Δηλαδή, απαγορεύεται η χάραξη σιδηροδρομικής γραμμής, σαν να υπάρχει πιθανότητα να περάσει το τρένο από τα Τζουμέρκα. Την ίδια ώρα, επιτρέπεται η χρήση οχημάτων μέσα σε προστατευόμενες περιοχές, παρόλο που οι περιηγήσεις αυτές μπορεί δυνητικά να προκαλέσουν ατυχήματα με ζώα ή ακόμα και πυρκαγιά, με καταστροφικές συνέπειες για τους οικοτόπους.

Οι ρυθμίσεις αυτές, αντί να ενισχύσουν την ουσιαστική προστασία της φύσης, δημιουργούν εύλογα ερωτήματα για την πραγματική στόχευση του σχεδιασμού: μια περιβαλλοντική αυστηρότητα που εφαρμόζεται αποσπασματικά, συχνά σε βάρος δραστηριοτήτων ήπιου χαρακτήρα, ενώ αφήνει ανοικτές τις πόρτες για παρεμβάσεις μεγάλης κλίμακας με αμφίβολη συμβατότητα με τη διατήρηση της βιοποικιλότητας.