Ένα ακόμη από τα παράλογα του ελληνικού κράτους στην Ανώτατη Εκπαίδευση έρχεται στο φως μέσα από την περιπέτεια που βιώνουν πτυχιούχοι της Σχολής Γεωπονίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.
Νέοι επιστήμονες, που ολοκλήρωσαν τις σπουδές και διαπιστώνουν ότι εξαιτίας της ολιγωρίας της πολιτείας δεν έχουν κανένα επαγγελματικό δικαίωμα. Ουσιαστικά καμία δυνατότητα να εργαστούν.
Όλα ξεκινούν λίγα χρόνια πριν.
Όταν το ΤΕΙ Ηπείρου συγχωνεύθηκε με το Πανεπιστήμιο και το ΑΤΕΙ Γεωπονίας εξελίχθηκε σε Γεωπονική Σχολή.
Τότε δόθηκε η δυνατότητα στους φοιτητές που ήταν ήδη εγγεγραμμένοι είτε να ολοκληρώσουν το τετραετές πρόγραμμα σπουδών και να πάρουν πτυχίο ΤΕΙ με περιορισμένα επαγγελματικά δικαιώματα ή να συνεχίσουν τις σπουδές τους ένα ακόμη έτος ώστε να πάρουν πτυχίο ΑΕΙ και πλήρη επαγγελματικά δικαιώματα.
Οι περισσότεροι αρκέστηκαν στην τετραετή φοίτηση και το πτυχίο ΤΕΙ όμως υπήρξαν και σπουδαστές που συνέχισαν στο πέμπτο έτος για να λάβουν πτυχίο του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, αναβαθμισμένο και ισότιμο με τα πτυχία των άλλων Γεωπονικών Σχολών, με πλήρη και ισότιμα Επαγγελματικά Δικαιώματα.
Με την αποφοίτηση διαπίστωσαν ότι νομοθετικά τα πλήρη και ισότιμα επαγγελματικά δικαιώματα δεν έχουν κατοχυρωθεί νομοθετικά.
Κι έτσι μετέωροι, δεν έχουν ούτε καν τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων του ΤΕΙ Γεωπονίας.
Όπως σημειώνουν σε ανοιχτή τους επιστολή «η έντιμη πολιτική λύση στο πρόβλημα, με μια απλή διάταξη νόμου, θα απαλλάξει εμάς τους αδικουμένους και παγιδευμένους επιστήμονες Γεωπόνους από τα έξοδα και τις χρονοβόρες ταλαιπωρίες των προσφυγών στα Δικαστήρια, όπου είναι βέβαιο ότι θα δικαιωθούμε. Άλλωστε, δεν περιποιεί τιμή στην ελληνική πολιτεία να διστάζει, ενώπιον οιωνδήποτε σκοπιμοτήτων ή να παλινωδεί και να ολιγωρεί απέναντι σε ένα ζήτημα, το οποίο αυτονόητα θα έπρεπε ήδη να έχει λυθεί, αφού δεν νοούνται πανεπιστημιακοί τίτλοι, του ιδίου χρόνου σπουδών, με την ίδια ακριβώς ειδικότητα, εν προκειμένω του Γεωπόνου (Π.Ε.), να μην έχουν ισοτίμως πλήρη επαγγελματικά δικαιώματα.
Εξάλλου εμείς εισήλθαμε στο Α.Τ.Ε.Ι. (Ανώτατο Τεχνολογικό Επιστημονικό Ίδρυμα) Ηπείρου μέσω πανελλαδικών εξετάσεων και ανεξαρτήτως του αριθμού βαθμολογικών μορίων (κατά μέσο όρο λάβαμε10.000 μόρια περίπου, όταν σε άλλες, μάλιστα πανεπιστημιακές σχολές, κάποιοι εισήχθησαν με πολύ λιγότερα μόρια) που λάβαμε κατά τις εισαγωγικές εξετάσεις, στην πορεία αποδείξαμε, μετά από αλλεπάλληλες απαιτητικές εξετάσεις, ότι έχουμε και νου και γνώση και λογισμό και όραμα. Νιώθουμε, δε ως νέοι Επιστήμονες, Γεωπόνοι έντονο το αίσθημα της εξαπάτησης, της παγίδευσης και της αδικίας, όταν διαπιστώνουμε ότι άλλοι συνάδελφοί μας, χωρίς συμμετοχή σε πανελλαδικές εξετάσεις ή μετά από αποτυχία σε αυτές, έχουν ήδη πτυχία Α.Ε.Ι. (ΠΕ), κυρίως από βαλκανικές χώρες, τα οποία αναγνωρίζονται ισοτίμως από το Ελληνικό Κράτος, με πλήρη επαγγελματικά δικαιώματα.
Είναι καιρός, λοιπόν, η Ελληνική Πολιτεία να προβεί σε ΑΜΕΣΗ αναγνώριση του Ανωτάτου Επιπέδου Σπουδών που η ίδια όρισε, και να απονείμει πλήρη και ισότιμα επαγγελματικά δικαιώματα στους πτυχιούχους της Γεωπονικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, που προέρχονται από το πρώην Α.Τ.Ε.Ι. Ηπείρου, στον ίδιο βαθμό και στο ίδιο επίπεδο με τις άλλες Πανεπιστημιακές Γεωπονικές Σχολές».
