Οικονομία, Πολιτική Οικονομία, Ανάπτυξη.. Για τι μιλάμε;

XARTHS XRHMATAΓράφει: Άγγελος Κολέμπας

Πολιτικοί, οικονομολόγοι, τεχνοκράτες-golden boys-,με αυτή τη σειρά, όλοι, μιλάνε για οικονομία και ανάπτυξη. Η σειρά αυτή είναι η σωστή, όταν μιλάμε για οικονομία, εννοούμε ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, δεν υπάρχει οικονομία χωρίς πολιτική.

Τα τελευταία χρόνια, από το 2010, ακούγοντας μερικούς δημοσιογράφους (π. χ. κο Πρετεντέρη, σφόδρα υπερασπιστή του μνημονίου), που γνωρίζουν « καλύτερα τα οικονομικά » από τους οικονομολόγους, νομίζεις ότι η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης, είναι η μόνη σωστή και αναγκαία για την πορεία προς την ανάπτυξη.

Τύφλα να ΄χει ο Γκαίμπελς, στη προπαγάνδα.

Η πολιτική, δεν ήταν η καλύτερη μέχρι το 2010.

Από το 2010 , όμως, μέχρι σήμερα υπήρξε καταστροφική.

Καταστροφική, γιατί δεν μπορείς σε περίοδο ύφεσης, να μειώνεις κατά 35% ως 40%, μισθούς και συντάξεις, και να αυξάνεις κατά 300% ως 500% τους φόρους, στο πετρέλαιο θέρμανσης, στα φυσικά πρόσωπα και τις επιχειρήσεις, στα ακίνητα και σε ότι άλλο υπάρχει και κινείται στην Ελληνική επικράτεια.

Ουδείς οικονομολόγος ή λογικός άνθρωπος, θα μπορούσε να το κάνει αυτό.

Δηλαδή σε περίοδο ύφεσης, με αρνητικό πληθωρισμό (αποπληθωρισμό), να προβαίνει σε μείωση μισθών και συντάξεων και αύξηση φόρων.

Αποτέλεσμα της κυβερνητικής και τροικανής πολιτικής είναι, ο βιασμός και η συντριβή της πραγματικής οικονομίας.

Απίστευτη, κατακόρυφη πτώση της ζήτησης, κατανάλωσης, των επενδύσεων, αύξηση της ανεργίας και φτωχοποίηση του 35% των Ελλήνων ή το 50% περίπου στα όρια της φτώχειας.

Η ανεργία για πρώτη φορά έφτασε, από 9% στο απίστευτο 28% ( με πάνω από 50% στους νέους ως 24 ετών), περίπου 1.500.000 άνεργοι και πάνω από 50% των Ελλήνων, είναι μη ενεργοί οικονομικά πολίτες.

Περισσότερες από 250.000 επιχειρήσεις και επαγγελματίες, έβαλαν λουκέτο, λόγω αδυναμίας επιβίωσης, με συνέπεια άνεργους επαγγελματίες χωρίς ασφαλιστική και ιατρική περίθαλψη. Περισσότεροι από το 50% αυτών δεν μπορούν να πληρώσουν τον ΟΑΕΕ, που επιμένει ακόμη και σήμερα, να έχει υπέρογκες εισφορές εν μέσω της μεγαλύτερης οικονομικής κρίσης εν καιρώ ειρήνης. Και τώρα άκουσον-άκουσον, συσκέπτονται και παρακαλούν την τρόικα, να τους εγκρίνει την αύξηση των δόσεων πληρωμής σε 72 και 100.

Εδώ και ο πιο απλός άνθρωπος, χωρίς οικονομικές γνώσεις, γνωρίζει ότι, όταν κάποιος δεν έχει, να πληρώσει τα ποσά που του ζητάς, τον διευκολύνεις, μέχρι του ποσού, που δύναται να ανταποκριθεί, 100 ή 200 δόσεις, διότι αν δεν το κάνεις, δεν θα εισπράξεις, ούτε ένα ευρώ, θα τα χάσεις όλα. Ούκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος.

Με αστυνομικά και διοικητικά μέτρα, δεν μπορείς να αυξήσεις τα έσοδά σου.

Τα τελευταία χρόνια, μας βομβαρδίζουν για τη λιτότητα, τις διαρθρωτικές αλλαγές, τις μεταρρυθμίσεις ή όπως αλλιώς τις βαπτίζουν, πρώτοι ,οι Γερμανοί οικονομολόγοι και σύμβουλοι της κας Μέρκελ ( π. χ. Κος Χανς Βέρνερ Σιν), και ως συνήθως μετά, οι υπάκουοι καλοί μαθητές ‘Ελληνες υπουργοί
(π. χ .κ.κ. Μητσοτάκης, Χατζηδάκης, Μηταράκης,Γεωργιάδης κλπ), οι οποίοι μιλάνε για ανταγωνιστικότητα και ανάπτυξη.

Την Κυριακή (12-10-14), ο νομπελίστας οικονομολόγος Κος Τζόζεφ Στίγκλιτς, σε συνέντευξή του στη Γαλλική εφημερίδα «Λε Μοντ», σε ερώτηση δημοσιογράφου εάν η μείωση μισθών, οδηγεί σε αύξηση της ανταγωνιστικότητας, απάντησε: «πραγματικά όχι. Η μείωση μισθών σε συνδυασμό με υψηλό ποσοστό ανεργίας και χαμηλά επιτόκια, αυξάνει το χρέος των νοικοκυριών σε σχέση με το διαθέσιμο εισόδημά τους.

Αυτό ρίχνει τη ζήτηση και τη δραστηριότητά τους, οι εσωτερικές υποτιμήσεις οδηγούν στη μείωση του βιοτικού επιπέδου του πληθυσμού, ενώ ο στόχος της πολιτικής που ασκεί το δημόσιο, θα έπρεπε να είναι το αντίστροφο. Η πρόκληση είναι,οι πολίτες θα δεχθούν την αποτελμάτωση ως τη νέα τους πραγματικότητα και ως μοναδικό ορίζοντα που τους προτείνουν οι ηγέτες τους ή μήπως θα την απορρίψουν;

Η Ευρώπη με την πολιτική λιτότητας, αντί να μειώσει το δημόσιο χρέος, το αύξησε. Γι’ αυτό πρέπει να εγκαταλείψουν την λιτότητα. Θα άρμοζε πάνω από όλα να δείτε, οι ευρωπαίοι, την ίδια την λειτουργία της Ευρωζώνης.

Στη κατάσταση που βρίσκεται, δεν είναι βιώσιμη, και εξηγεί τι εννοεί: Το χειρότερο είναι ο περιορισμός του ελλείμματος στο 3% του ΑΕΠ, πράγμα αντιπαραγωγικό. Δεν αφήνει περιθώριο χειρισμών στα κράτη και οξύνουν τους υφεσιακούς κύκλους. Δεν είναι μόνον η Κα Μέρκελ, υποστηρικτής της λιτότητας, δυστυχώς την ακολουθεί όλος ο οικονομικός ιστός, μεγάλο μέρος των Γερμανών και η ελίτ των διανοουμένων της.

Η έλλειψη ανάπτυξης, είναι που δημιουργεί ελλείμματα και όχι το αντίστροφο. Ο Κος Στίγκλιτς, απορρίπτει την ιδέα ότι η νομισματική ένωση είναι μονόδρομος για την Ευρώπη. Θεωρεί ότι η Ευρωζώνη μπορεί να διαλυθεί, αλλά μπορεί ίσως να διασωθεί, αν οι Γερμανοί αλλάξουν πολιτική, πράγμα πολύ δύσκολο».

Επειδή στην οικονομία τα πράγματα είναι πολύ ρευστά, πιστεύω ότι οι προβλέψεις των κ.κ. Στίγκλιτς και Ζιν, είναι παρακινδυνευμένες.

Μέσω αυτού του άρθρου , θα ήθελα να εκφράσω την αρνητική μου, άποψη ,για τους οικονομολόγους καθηγητές και μη, που υπουργοποιήθηκαν τα τελευταία χρόνια.

‘Αν θυμηθούμε στα χρόνια που πέρασαν, ποιοι υπηρέτησαν ως υπουργοί οικονομικών, παρατηρούμε ότι όσοι καθηγητές οικονομικών και οικονομολόγοι, παρήλασαν, ήταν απλοί διαχειριστές, δεν πρόσθεσαν τίποτε θετικό για την ευημερία του λαού, ένα πρόγραμμα, παραγωγικής ανασυγκρότησης, ένα απλό δίκαιο και σταθερό φορολογικό σύστημα καταπολέμησης φοροδιαφυγής και μαύρου χρήματος, που να αναφέρεται σ’ αυτούς. θυμηθείτε, τους κ. κ. Χριστοδουλάκη, Αλογοσκούφη, Παπαθανασίου, Παπακωνσταντίνου, Βενιζέλο, Στουρνάρας και τώρα Χαρδούβελη.

Ειδικά, οι έχοντες περγαμηνές στα Χάρβαντ και θητεύσαντες σε τράπεζες (επειδή ήμουν προϊστάμενος σε τράπεζα για έξι χρόνια), αυτοί, δεν έχουν καμία επαφή και σχέση με τους ανθρώπους, αλλά μόνο με τούς αριθμούς.

Πεθαίνουν οι άνθρωποι και ευημερούν οι αριθμοί, όπως ελέχθη κάποτε απότον Γεώργιο Παπανδρέου (παππούς του σημερινού Γιώργου), επί πρωθυπουργίας Κων/νου Καραμανλή, την δεκαετία του 1960.

Με τα σημερινά δεδομένα, θα ήταν παράφρων κάποιος να πιστεύει, ότι με την πολιτική κ.κ. Σαμαρά, Βενιζέλου και τρόικας, θα υπάρξει ανάπτυξη.

Ποια ανάπτυξη;

Με ύφεση σ ‘όλη την Ευρώπη και όχι μόνο στο νότο

Με ανεργία 28% (1500.000 άνεργοι)

Με αποπληθωρισμό

Είναι δυνατόν να υπάρχει κάποιος στον πλανήτη μας, που να πιστεύει ότι , με τα σημερινά δεδομένα της οικονομίας, μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη;

Ασφαλώς όχι.

Γιατί όμως επιμένουν σ’ αυτή τη πολιτική;

Τυχαίο είναι;

Λάθος εκτίμηση είναι;

Όχι , βέβαια, το σχέδιο είναι η φτωχοποίηση των Ελλήνων και ευρωπαίων πολιτών και η συγκέντρωση του υπάρχοντος πλούτου στους ολιγάρχες των ΗΠΑ και Ευρώπης.

Ανάπτυξη-παραγωγή μπορεί να έλθει στη χώρα μας, μόνο με την καλά σχεδιασμένη και οργανωμένη, με ένα αυστηρό και καθαρό νομικό και φορολογικό πλαίσιο, από τον πρωτογενή τομέα.

Με πλήρη ενημέρωση των ενδιαφερομένων, σε κάθε μικρό και μεγάλο χωριό,πόλη και περιφέρεια σ’ όλη την επικράτεια, για τα κίνητρα και τις προϋποθέσεις, το σταθερό φορολογικό καθεστώς και τη βοήθεια του κράτους για ίδρυση επιχείρησης ή συνεταιρισμού.

Με την παραγωγή ποιοτικών προϊόντων, όχι απαραιτήτως χαμηλού κόστους, αλλά μεσαίου κόστους, που λόγω κλίματος, περιβάλλοντος θαδιακρίνονται για την ποιότητά τους, και με πρώτο στόχο να καλύψουν το μεγαλύτερο μέρος της τοπικής και εγχώριας ζήτησης.

Δεύτερος πυλώνας είναι ο τουρισμός ,που λόγω πολεμικών συγκρούσεων στη Μέση ανατολή και αλλού, υπάρχει αύξηση των εισερχομένων τουριστών,τα τελευταία δύο χρόνια και Τρίτος παράγοντας είναι η έρευνα και καινοτομία.

Αυτά είναι γνωστά στους πάντες. Πρόγραμμα και σχεδιασμός χρειάζονται.

Πρόγραμμα βραχυπρόθεσμο, μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο. Όλα τ’ άλλα που, ανακοινώνουν, με βαρύγδουπες δηλώσεις, είναι κούφια λόγια και αποπροσανατολισμός.

Χρειάζεται άμεσα, σύνταξη μελέτης-προγράμματος ανόρθωσης και παραγωγικής ανασυγκρότησης, με ανάθεση ή με διαγωνισμό, σε Έλληνες επιστήμονες, που γνωρίζουν καλύτερα, από το μεγαλύτερο και καλύτερο γραφείο-εταιρεία του κόσμου, την Ελληνική πραγματικότητα, το περιβάλλον και την συμπεριφορά όλων των παραγόντων.

Αλλά όχι λόγια ,μελέτη σε 3-4 μήνες, άμεση ψήφιση από τη Βουλή και άμεση εφαρμογή, αν θέλουμε να επιβιώσει η Ελλάδα μας.

Με την εφαρμοζόμενη επί τέσσερα και πλέον χρόνια, πολιτική του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ., δεν υπάρχει κανένα μέλλον για τη χώρα μας.

Γι’ αυτό, το καλύτερο που έχουν να κάνουν, οι κυβερνώντες, είναι να παραιτηθούν και να πάνε σε εκλογές, να αποφανθεί ο Ελληνικός λαός, που λένε ότι είναι κυρίαρχος.

Άγγελος Κολέμπας

Πτυχιούχος ΑΣΟΕΕ-Οικονομολόγος

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ