Όλο και πιο συχνά τα τελευταία χρόνια και λόγω των μεγάλων διαστημάτων ανομβρίας… αναδύεται από τον βυθό της λίμνης Πουρναρίου ο οικισμός του Φάγκου.. Είναι το χωριό που εκκενώθηκε και στη συνέχεια χάθηκε κάτω από τα νερά της τεχνητής λίμνης.

Μεγάλα τμήματα της λίμνης υποχωρούν λόγω των μειωμένων νερών και σπίτια και οικήματα του χωριού γίνονται ορατά, ξυπνούν μνήμες των κατοίκων που ζούσαν στις όχθες του Αράχθου και στέκουν εκεί στον ήλιο και την βροχή μέχρι να ξαναχαθούν στα νερά τη λίμνης.

Ο Φάγκος, ένα μικρό χωριό κοντά στην Κάτω Καλεντίνη με λιγότερους από 100 κατοίκους, ήταν κάποτε ένας γραφικός οικισμός, γνωστός για την ομορφιά του και τη ζωντανή κοινότητά του.

Με την κατασκευή του φράγματος στον ποταμό Άραχθο και τη δημιουργία της Λίμνης Πουρναρίου, οι κάτοικοι αναγκάστηκαν μέσα σε λίγες μέρες να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, αφήνοντας πίσω μια ζωή γεμάτη αναμνήσεις: εκεί γεννήθηκαν, εκεί παντρεύτηκαν, εκεί έχτισαν τα σπίτια τους.

Με την υποχώρηση των νερών, ξαναέρχονται στο φως τα ερείπια του χωριού. Από τα αναδυόμενα κτίρια ξεχωρίζουν το καφενείο, το διθέσιο σχολείο και αρκετές κατοικίες, που πλέον παρουσιάζουν σοβαρές φθορές. Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία κάτοικοι, επιστρέφοντας έστω και συμβολικά στον χώρο τους, έρχονται αντιμέτωποι με έντονες συγκινήσεις και αναμνήσεις μιας άλλης εποχής, αλλά και με την πραγματικότητα της κλιματικής αλλαγής.

Η τεχνητή Λίμνη Πουρναρίου εκτείνεται σε συνολική επιφάνεια 18,2 τ.χλμ., με μέγιστο μήκος 17,7 χλμ. και πλάτος 7,36 χλμ., ενώ το ύψος του φράγματος φτάνει τα 107 μέτρα. Η δημιουργία της ξεκίνησε το 1973 και ολοκληρώθηκε το 1980, χρονιά που σηματοδότησε την εκκένωση του Φάγκου.

Τα τελευταία χρόνια , η μειωμένη βροχόπτωση κατά τη θερινή περίοδο έχει οδηγήσει σε σημαντική πτώση της στάθμης των νερών, προκαλώντας ανησυχία στους επιστήμονες για τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στην περιοχή.

Το θέαμα του επανεμφανιζόμενου χωριού είναι κάθε φορά εντυπωσιακό..