Με μία λιτή εκδήλωση κι ένα τρισάγιο, τιμήθηκε το ολοκαύτωμα του Σέλτσου. Τιμήθηκε η μνήμη των Σουλιωτών, που ξεριζωμένοι από την πατρίδα τους, θυσιάστηκαν σε έναν άλλο βράχο…
Όταν με την συνθήκη της 12ης Δεκεμβρίου του 1803, το Σούλι παραδόθηκε στον Αλή Πασά, οι Σουλιώτες άρχισαν να εγκαταλείπουν τον τόπο τους, για να μην παραδοθούν στους Τούρκους. Με αρχηγούς τον Κίτσο και Νότη Μπότσαρη, 1.148 Σουλιώτες τα Χριστούγεννα του 1803 έφτασαν στην Μονή του Σέλτσου, όπου λόγω της τοποθεσίας αποτελούσε ένα φυσικό οχυρό. Είκοσι ημέρες αργότερα στις 12 Γενάρη του 1804, άρχισε η στενή πολιορκία τους από 8000 στρατιώτες του Αλή Πασά. Με σοβαρές απώλειες στο εχθρικό στράτευμα, οι Σουλιώτες κατάφεραν να τους αποκρούσουν.
Όλο το χειμώνα έμειναν αποκλεισμένοι στο Σέλτσο, με λιγοστά τρόφιμα και πολεμοφόδια που τους προμήθευαν κρυφά, οι κάτοικοι των γύρω περιοχών του Λιάσκοβου και της Βρεστένιτσας.
Στις 20 Απριλίου, έπειτα από τετράμηνη πολιορκία, οι Τούρκοι αφού εξουδετέρωσαν την αντίσταση στα φυλάκια μπήκαν στο Μοναστήρι. Άλλοι σφαγιάστηκαν ή αιχμαλωτίστηκαν, ενώ 250 γυναικόπαιδα για να μην πέσουν στα χεριά των εχθρών έστησαν ένα νέο μεγαλύτερο Ζάλογγο. Ο Νότης Μπότσαρης αιχμαλωτίστηκε τραυματισμένος, ενώ ο Κίτσος μαζί με τον 13χρονο Μάρκο και 10 σουλιώτες γλίτωσαν της σφαγής μέσα σε μια σπηλιά.
Οι εκδηλώσεις μνήμης έγιναν παρουσία του Μητροπολίτη Άρτας, , του Αντιπεριφερειάρχη Ντίνου Παπαδημητρίου του Περιφερειακού Συμβούλου Δημήτρη Βαρέλη , του Δημάρχου Γεωργίου Καραισκάκη Περικλή Μίγδου, του προέδρου της Τοπικής Κοινότητας Πηγών Ιστορικής έδρας του Δήμου, των Προέδρων της Αδελφότητας Πηγιωτών των Συλλόγων Γρεβιωτών , Γυναικών ( Λένω Μπότσαρη ) απογόνων Σουλιωτών που θυσιάστηκαν στο Σέλτσο και πλήθους κατοίκων της περιοχής.
{jathumbnail off}
