Ανεξέλεγκτες διαστάσεις λαμβάνει η εκμετάλλευση του ελληνικού τσαγιού του βουνού (Sideris) με αποτέλεσμα επιστήμονες του ΑΠΘ και του Τμήματος Αρωματικών Φαρμακευτικών Φυτών του ΕΛΓΟ – ΔΗΜΗΤΡΑ να συστήνουν μέτρα αντίστοιχα με εκείνα για την λαθροϋλοτομία.
Όπως αναφέρει δημοσίευμα της εφημερίδας “Καθημερινή” οργανωμένες ομάδες που συλλέγουν και πωλούν αυτοφυή φυτά από όλη τη χώρα χτενίζουν δεκάδες βουνοπλαγιές όπου φυτρώνουν είδη ελληνικού τσαγιού και το συλλέγουν παράνομα σε τέτοιο βαθμό που είναι ορατός πλέον ο κίνδυνος εξαφάνισής του.
Κύριες περιοχές δράσης των ομάδων αυτών είναι η Πελοπόννησος, η Κρήτη (μαλοτήρα), αλλά και η βόρεια και κεντρική Ελλάδα όπου βουνά όπως ο Γράμμος, ο Βόρας, αλλά και ο Ολυμπος, έχουν χάσει σημαντικό μέρος από το απόθεμά τους σε τσάι του βουνού.
Το τσάι του βουνού κινδυνεύει επίσης από τη βοσκή, όπως δείχνει το παράδειγμα του όρους Φαλακρού.Σημειώνεται πως το τσάι του βουνού δεν μπορεί να γίνει αντικείμενο εμπορικής εκμετάλλευσης παρά προορίζεται αποκλειστικά για οικιακή χρήση.Μάλιστα, πολλά δασαρχεία έχουν εκδώσει ρυθμιστικές διατάξεις που καθορίζουν τις ποσότητες και τον χρόνο συλλογής.
Το ελληνικό τσάι βρίσκεται ψηλά στον κατάλογο της πυραμίδας των αρωματικών φαρμακευτικών φυτών που αυτοφύονται στην Ελλάδα. Αν και από αυτό παρασκευάζεται το πιο διαδεδομένο ελληνικό αφέψημα, καλλιεργείται σε ελάχιστες περιοχές της χώρας (κυρίως στη Βρύναινα Μαγνησίας και αλλού σε μικρότερες εκτάσεις).
Μάλιστα, το ελληνικό τσάι του βουνού και συγκεκριμένα η ποικιλία sideritis scardica που συναντάται στη Μακεδονία θεωρείται ότι έχει θαυματουργές ιδιότητες για την αντιμετώπιση της ασθένειας Αλτσχάιμερη οποία προκαλεί εκφυλισμό των εγκεφαλικών κυττάρων.
