Γράφτηκαν και ειπώθηκαν πολλά τις τελευταίες ημέρες για τις εκδηλώσεις που έγιναν στον Αρχαιολογικό χώρο της Δωδώνης.

Το Φεστιβάλ από τον ομώνυμο Δήμο.

Άλλοι ενοχλήθηκαν από τις πλαστικές καρέκλες στο χωράφι, όπως αποκάλεσαν το αρχαίο στάδιο, άλλοι από τον μεγάλο αριθμό θεατών στο αρχαίο θέατρο.

Η αυλαία του φεστιβάλ έπεσε και ο αρχαιολογικός χώρος της Δωδώνης επέστρεψε στους γνώριμους ρυθμούς.

Των λίγων καθημερινών επισκέψεων από Έλληνες και ξένους, με περισσότερους τους ξένους.

Ο αρχαιολογικός χώρος της Δωδώνης οφείλει να είναι στην καθημερινότητά της Ηπείρου όλη την διάρκεια της θερινής περιόδου.

Και προυπόθεση για να συμβεί αυτό είναι η ολοκλήρωση των έργων αναστήλωσης του θεάτρου.

Έργα που ξεκίνησαν εδώ και χρόνια. Δύσκολα και απαιτητικά είναι η αλήθεια. Όμως όλα οφείλουν να έχουν σαφές χρονοδιάγραμμα.

Όσο το θέατρο θα λειτουργεί με δύο χιλιάδες θέσεις, θα δημιουργούνται προβλήματα και θα είναι δύσκολη η διοργάνωση παραστάσεων.

Επιβάλλεται λοιπόν να υπάρξει μία σαφής εικόνα για μία παρέμβαση που ξεκίνησε πριν δεκαπέντε περίπου χρόνια. Κι αυτό επειδή τα έργα θα έχουν συνέχεια, καλό είναι να γνωρίζουν όλοι αν αυτή θα είναι μέχρι το 2030 ίσως και πιο μετά…