Όσο οι ηλεκτρονικές συναλλαγές αυξάνονται, τόσο κι ακόμη περισσότερο αυξάνονται οι ηλεκτρονικές απάτες και απόπειρες εξαπάτησης πολιτών.
Ενδεικτικό είναι ότι στους πρώτους εννιά μήνες του έτους 40 εκατομμύρια έκαναν φτερά από τις ελληνικές τράπεζες με διάφορες μεθόδους απάτης.
Όπως τόνισε ο Προϊστάμενος του Γραφείου Ενημέρωσης της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Ηπείρου Ηλίας Μήτσιος, ο κατάλογος με τους πιθανούς τρόπους δράσης εξαπάτησης είναι μεγάλος.
Ο εντοπισμός των αναξιόπιστων ηλεκτρονικών καταστημάτων δεν είναι εύκολη υπόθεση, ωστόσο υπάρχουν ορισμένες ενδείξεις που μπορούν να μας διευκολύνουν.
Έτσι για παράδειγμα,
• Δε θα πρέπει να δελεαζόμαστε εύκολα από ιδιαίτερα συμφέρουσες τιμές, ειδικά όταν αυτές παρουσιάζουν μεγάλη απόκλιση από τη μέση τιμή που βρίσκουμε στα άλλα καταστήματα
• Επίσης, θα πρέπει να μας υποψιάσει αν ως στοιχείο επικοινωνίας με το κατάστημα είναι μόνο ένα κινητό τηλέφωνο, χωρίς να υπάρχει φυσική έδρα του καταστήματος ή αν δε μας δίνεται η επιλογή να πληρώσουμε με αντικαταβολή.
• Επιπλέον, μπορούμε να αντλήσουμε πληροφορίες σχετικά με το κατάστημα από κριτικές προηγούμενων πελατών σχετικά με την εξυπηρέτηση που έτυχαν αυτοί και αν ήταν ευχαριστημένοι.
Πέραν αυτών, όπως τόνισε ο κ. Μήτσιος, υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις εξαπάτησης από ιδιώτες που αναρτούν προϊόντα προς πώληση στο διαδίκτυο. Εκεί το τοπίο είναι ακόμη πιο θολό και καλό είναι να βλέπουμε από κοντά το προϊόν και να μην προκαταβάλουμε το αντίτιμο. «Πολλοί συμπολίτες μας σε αντίστοιχες περιπτώσεις κατέθεσαν τα χρήματα σε τραπεζικό λογαριασμό που τους υποδείχθηκε, χωρίς ποτέ να τους αποσταλεί το προϊόν».
Άλλος ένας τρόπος ηλεκτρονικής εξαπάτησης που έχει κάνει πολύ έντονα τελευταία την εμφάνισή του είναι το λεγόμενο phishing, δηλαδή η υποκλοπή προσωπικών κωδικών ή αριθμών τραπεζικών καρτών.
Στις περιπτώσεις αυτές αποστέλλονται μαζικά Sms ή e-mails, δήθεν από γνωστή τράπεζα, στα οποίαυπάρχει σύνδεσμος και καλείται ο χρήστης να τον πατήσει για να επιλυθεί δήθεν κάποιο πρόβλημα με το λογαριασμό του. Εφόσον επιλεγεί ο σύνδεσμος, γίνεται ανακατεύθυνση σε ψεύτικη σελίδα που μοιάζει με την πραγματική της τράπεζας και εκεί ζητούνται προσωπικοί κωδικοί του χρήστη. Εφόσον τους καταχωρήσει, οι δράστες πλέον έχουν άμεση πρόσβαση στον τραπεζικό του λογαριασμό ή στην τραπεζική κάρτα και πραγματοποιούν είτε μεταφορά χρημάτων στους δικούς τους λογαριασμούς είτε προβαίνουν σε αγορές προϊόντων για λογαριασμό τους.
Τέτοια μηνύματα θα πρέπει να τα αγνοούμε, να μην κάνουμε κλικ στο σύνδεσμο και να γνωρίζουμε ότι οι τράπεζες ποτέ δε θα μας ζητήσουν να τους γνωστοποιήσουμε τους κωδικούς.
Καταλήγοντας υπογράμμισε ότι ακόμη και αν η αστυνομική έρευνα αποκαλύψει τα στοιχεία ταυτότητας του δικαιούχου του τραπεζικού λογαριασμού, η επανάκτηση των χρημάτων δεν είναι απλή υπόθεση.
