Οι βανδαλισμοί σε δημόσια κτίρια και χώρους πρασίνου στα Ιωάννινα έχουν μετατραπεί σε μια ανησυχητική κανονικότητα, με τις μουντζουρωμένες προσόψεις και τα κατεστραμμένα σημεία να αποτελούν πλέον αναπόσπαστο μέρος της καθημερινότητας των κατοίκων.

Από διατηρητέα αρχιτεκτονικά στολίδια μέχρι απλά κτίρια υπηρεσιών, κανένα δεν γλιτώνει από την ανεξέλεγκτη δράση αγνώστων, που με σπρέι και συνθήματα αλλοιώνουν τη φυσιογνωμία της πόλης. Το Πάρκο Λακκωμάτων και η περιοχή Κουραμπά, δύο σημεία με ιστορική και κοινωνική σημασία, δεν αποτελούν εξαίρεση.

Οι εικόνες είναι αποκαρδιωτικές: τοίχοι καλυμμένοι από στρώματα μπογιάς και κοινόχρηστοι χώροι που έχουν χάσει την ταυτότητά τους. Ακόμα και όταν συνεργεία προχωρούν σε καθαρισμούς, το αποτέλεσμα διαρκεί ελάχιστα, καθώς σύντομα οι ίδιες επιφάνειες γεμίζουν εκ νέου με νέους βανδαλισμούς.

Το πρόβλημα δεν είναι μόνο αισθητικό. Είναι πολιτικό, κοινωνικό και πολιτισμικό. Η ανοχή ή η απραξία των αρχών οδηγεί σε απαξίωση του δημόσιου χώρου και διαβρώνει την ποιότητα ζωής. Το Δημοτικό Συμβούλιο Ιωαννίνων, ως ανώτατο όργανο λήψης αποφάσεων της πόλης, οφείλει επιτέλους να φέρει το θέμα στην ατζέντα και να προχωρήσει στη λήψη ουσιαστικών μέτρων.

Απαιτείται σχέδιο προστασίας, αυστηρότερη επιτήρηση σε επιλεγμένα σημεία (όπως το Άλσος και οι γύρω χώροι με αγάλματα), αλλά και δράσεις ευαισθητοποίησης της κοινωνίας για τη σημασία του σεβασμού στους δημόσιους χώρους. Η υποβάθμιση δεν μπορεί να γίνει ο κανόνας. Χρειάζεται αντίδραση πριν η φθορά γίνει ανεπίστρεπτη.