Σοβαρά ερωτήματα προκαλούνται για τον τρόπο με τον οποίο γίνεται η σειρά παρεμβάσεων στον χώρο της Πανεπιστημιούπολης και κυρίως για το αποτύπωμα που θα υπάρξει στο οικοσύστημα από τις εκτεταμένες παρεμβάσεις στο πλαίσιο του προγράμματος Antinero.
Το έργο μπορεί να διαφημίστηκε, όμως, όπως τονίζουν οι καλά γνωρίζοντες, ακόμη και μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας, ισοδυναμεί με καταστροφή της βιοποικιλότητας.
Μεταξύ άλλων, καταστράφηκαν μικροί κήποι που είχαν δημιουργηθεί από μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας δίπλα στο φράκτη επί της οδού Νιάρχου, με το πρόσχημα της βελτίωσης της αισθητικής!

Αντί μιας ανάθεσης σε εργάτες για την απομάκρυνσή του φράχτη και των πλαστικών των θερμοκηπίων, χρειάσθηκε ολόκληρη εργολαβία, που σάρωσε όλη τη χλωρίδα, ξηλώνοντας το πλούσιο οργανικό έδαφος και δημιουργώντας στοίβες χώματος, μετάλλων και πλαστικών, οι οποίες ακόμη δεν έχουν απομακρυνθεί.

Ο καθαρισμός του δάσους, που επίσης εγείρει προβληματισμούς και ερωτήματα, παρουσιάζεται ως έργο που έγινε για πρώτη φορά. Όμως οι παλιότεροι θυμούνται και γνωρίζουν καλά: έχει καθαριστεί τα τελευταία 25 χρόνια από το δασαρχείο δύο φορές (επί πρυτανειών Δ. Γλάρου και Χρ. Μασσαλά), και έγινε με τον σωστό τρόπο και τον σεβασμό που απαιτεί ένα τέτοιο οικοσύστημα.

Στην παρούσα φάση, οι καθαρισμοί μέσω εργολαβίας, στην οποία ανατέθηκε και πιθανότατα χωρίς επίβλεψη, οδήγησαν σε κοπές δέντρων και θάμνων, ξηλώθηκε το έδαφος και καταστράφηκε η σπάνια και σημαντική βιοποικιλότητα.
Μάλιστα, πληροφορίες αναφέρουν ότι τα συνεργεία έφτασαν μέχρι και τον προστατευόμενο αρχαιολογικό χώρο της Δουρούτης, όπου γίνεται ανασκαφή, χωρίς καμία ενημέρωση των υπευθύνων.
Ευτυχώς, μέλη της ανασκαφής τους έβαλαν φρένο, παρόλο που η οδηγία ήταν να γίνουν κι άλλα μονοπάτια!

Η προβολή αυτών των ενεργειών ως δήθεν πρωτοποριακών ή πρωτοφανών δημιουργεί μια στρεβλή εικόνα για το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και σίγουρα δεν μπορεί να αντικαταστήσει την έρευνα, η οποία είναι αυτή που καταξιώνει το Πανεπιστήμιο στη διεθνή σκηνή.