Η κρίση στην Ψυχιατρική Κλινική του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου δεν προέκυψε από την μια στιγμή στην άλλη. Η ένταση του τελευταίου διαστήματος με αφορμή την συνεργασία της με την ΕΠΡΟΨΥΗ έρχεται ως συνέχεια προβλημάτων που υπήρχαν εδώ και μήνες.
Αποκαλυπτική της κατάστασης είναι η ανακοίνωση της Ένωσης Ιατρών Νοσοκομείων Ηπείρου η οποία συνοδεύεται από ηλεκτρονική αλληλογραφία μεταξύ του Διευθυντή της Κλινικής και των εργαζομένων όπως και από επιστολές που αντάλλαξαν.
Όπως προκύπτει λοιπόν από τα στοιχεία που παρατίθενται η ένταση στην Κλινική ξεκίνησε από την τελευταία διοικητική συνάντηση του προσωπικού με τον Διευθυντή στις 2 Μαρτίου.
Αντικείμενο της συνάντησης ήταν η διαχείριση θετικού στον κορωνοϊό ασθενή στην ΜΟΠ. Όμως όπως αναφέρεται ο Διευθυντής διέκοψε την συζήτηση αντιπαραβάλλοντας ως πιο σημαντικό θέμα την ομαδική βραδινή έξοδο κάποιων εργαζομένων.
«Εστίασε σκόπιμα στην διαχείριση της προσωπικής ζωής του καθενός για να μη γίνει συζήτηση για ένα μείζον ενδοκλινικό ζήτημα και για τις αστοχίες της Δ/νσης στην αντιμετώπισή του. Οι αντιδράσεις για την προσπάθεια του αυτή, τον οδήγησαν να αποχωρήσει εσπευσμένα από την συζήτηση. Ακολούθησαν το ίδιο απόγευμα 2 email (τα οποία κοινοποιήθηκαν και σε συνεργάτες εκτός της κλινικής) στα οποία η προσπάθεια ενοχοποίησης των εργαζομένων στην κλινική ως θεραπευτές χωρίς «θεραπευτικό ήθος», με αφορμή την βραδινή ομαδική έξοδο, κορυφώθηκε με προσβλητικότατο τρόπο : «…. Όμως, ο ψυχίατρος, σε αντίθεση με όλες τις άλλες ειδικότητες, έχει ως το μοναδικό του εργαλείο την θεραπευτική του σχέση. Πώς θα αισθανόσασταν εάν βλέπατε τον ψυχοθεραπευτή σας λιώμα σε ένα στριπτιζάδικο να τον μαζεύουν με το κουταλάκι; Τι θα σήμαινε αυτό για τη θεραπευτική σας σχέση; Δυστυχώς ή ευτυχώς, η ψυχοθεραπεία και ιδιαίτερα η ψυχανάλυση είναι πέρα από θεραπεία και τρόπος ζωής. Αυτά όσον αφορά τον “ιδιωτικό βίο”, πέρα και πάνω φυσικά από όσα έχουν ειπωθεί για τον covid. Ευχαριστώ που με διαβάσατε.» Αυτά τα email τα οποία βρίθουν ενοχοποιητικών αναφορών οδήγησαν στην αποστολή της 1ης επιστολής 31 μελών των δύο κλινικών νοσηλείας, με την οποία ζητήσανε να γίνει άμεσα συνάντηση για να ξεκαθαριστεί η κατάσταση και να επέλθει ισορροπία στις σχέσεις, για την οποία όμως ο Δ/ντής αδιαφόρησε πλήρως» αναφέρεται στην ανακοίνωση της ΕΙΝΗ ενώ παρατίθεται και ολόκληρη η ηλεκτρονική αλληλογραφία.
Οι εργαζόμενοι όχι μόνο δεν κοινοποιήσανε σε άλλους τα email του για να πετύχουν κάποια απόπειρα «δολοφονίας χαρακτήρα» του Δ/ντή, αλλά αντιθέτως κρατήσανε την συλλογική τους αξιοπρέπεια. Αποστείλανε και 2η επιστολή-πρόσκληση, με κοινοποίηση στην διοίκηση, διότι η 1η επιστολή που απευθυνόταν μόνο στον Δ/ντή δεν είχε καμία τύχη. Oμως και στην 2η επιστολή διαφυλάξανε την αξιοπρέπεια της κλινικής χωρίς αναφορά στα email.
«Με την αποκατάσταση της αλήθειας των γεγονότων γίνεται φανερό ότι ο Δ/ντής προσπαθεί να αντιστρέψει την αλήθεια και ότι τελικώς η μόνη απόπειρα «δολοφονίας χαρακτήρων» αφορά τους εργαζόμενους της κλινικής που διαμαρτύρονται σε αντιδιαστολή «με τους «άλλους, τους υπάκουους». Ακόμη και η επίκληση της Ελληνικής Ψυχιατρικής Εταιρίας ως τεκμήριο επιστημονικότητας της ΣΔΙΤ, αποκρύπτει ότι κάποιοι ψυχίατροι μέλη του ΔΣ της ΕΨΕ πρωτοστατούν στο ξεκοκάλισμα εκατομμυρίων από το Ταμείο Ανάκαμψης μέσω των ΜΚΟ που συμμετέχουν.
Ο Δ/ντής καταλογίζει σύγχυση και ανοησία στους υπογράφοντες την επιστολή, φτάνοντας στο σημείο να εκβιάζει την συμβασιούχο κοινωνικό λειτουργό που έχει αιτηθεί εργασία στην ΕΠΡΟΨΥΗ λόγω λήξης της σύμβασής της και την επικουρική ψυχίατρο, με την επίκληση ότι «δεν μπορεί να διαφωνείς με το χέρι που σε ταϊζει», εκφοβίζοντας για το εργασιακό τους μέλλον μετά την υπογραφή της επιστολής από μέρους τους. Χρεώνει στους υπογράφοντες υποταγή και έλλειψη διαμαρτυριών στην προηγούμενη διεύθυνση της κλινικής και προσπάθεια «να επαναφέρουνε τις ασυλικές λογικές και πρακτικές που συνόδευαν το στίγμα του επικίνδυνου τρελού», επειδή ζητάνε στελέχωση και κάλυψη όλων των βαρδιών στη ΜΟΠ με άντρες νοσηλευτές. Ξεχνά τις επιθέσεις σε συναδέλφους με αποκορύφωμα τον ξυλοδαρμό της ψυχιάτρου στο ΤΕΠ, ο οποίος ουδόλως συζητήθηκε ή απασχόλησε την διεύθυνση και την Διοίκηση με τον τρόπο που θα άρμοζε. Αξιολογεί ως αχρείαστη την υπογραφή των ψυχιάτρων στην επιστολή διότι τάχα όλα τα ζητήματα που τίθονται σε αυτή, συζητήθηκαν σε συνάντηση με τους ειδικούς ψυχιάτρους στις 21 Σεπτέμβρη και λύθηκαν. Ψέματα. Σε εκείνη την συνάντηση η ανησυχία όλων αυξήθηκε καθώς ο ίδιος ο Δ/ντής απαντώντας σε ερωτήσεις είπε ότι δεν έχει καθοριστεί το πλαίσιο συλλειτουργίας των 2 μονάδων και ότι το σύμφωνο συνεργασίας ΘΑ καθοριστεί από το Υπουργείο για να απαντηθούν τα βασικά ερωτήματα όπως το σε ποιόν φορέα (ΠΓΝΙ ή ΕΠΡΟΨΥΗ) θα χρεώνονται τα περιστατικά, ποιος θα έχει την ευθύνη του malpractice, πώς θα γίνεται η συνεργασία εργαζομένων διαφορετικών φορέων με το ίδιο αντικείμενο κ.α.!!!
Όλα τα αντικειμενικά προβλήματα υποστελέχωσης και υποδομών απλά… δεν λύθηκαν και επειδή έτσι είναι η κατάσταση σε όλο το ΕΣΥ δεν χρειάζεται και μεγάλη συζήτηση επ΄αυτού και το προσπερνάμε ως κάτι φυσικό…. Το αποκορύφωμα όμως της προσβλητικής συμπεριφοράς του είναι το σημείο της επιστολής στο οποίο χαρακτηρίζει ειρωνικά ως «αχρείαστους μελοδραματισμούς» την δήλωση για αίσθηση περηφάνιας που έχουνε όσοι υπηρετήσανε την κλινική ως λειτουργοί του ΕΣΥ, συνεισφέροντας στην 20ετή ανάπτυξή της και καλεί όσους δεν αντέχουν … να αλλάξουν τμήμα!!! Εν κατακλείδι οι εργαζόμενοι που εκφέρουνε αντίθετη γνώμη πολεμάνε την «πρόοδο» που εκπροσωπεί ο Δ/ντής και οι υποστηρικτές των ΣΔΙΤ εντός του ΠΓΝΙ!!!
Υπάρχουν ενδείξεις ότι τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα, διότι πέρα από τις απειλές απέναντι στους πιο αδύναμους συναδέλφους δηλ. τους συμβασιούχους, ο ίδιος ο Δ/ντής «απελευθέρωσε» την γραμματέα της κλινικής για να αξιοποιηθεί στο ογκολογικό Ε.Ι., με πρόφαση ότι «δεν είναι αναγκαία η προσφορά της στην κλινική» αλλά με πραγματική αιτία το γεγονός ότι δεν συναίνεσε στην εντολή του Δ/ντή για συλλογή «ενοχοποιητικού έγγραφου και οπτικού υλικού», ώστε να προβεί σε δικαστική αγωγή προς τον συνδικαλιστή της κλινικής!!!
Επειδή οι εργαζόμενοι της κλινικής πέρα από τον πόλεμο προσβολών και απαξίωσης, αντιμετωπίζουνε και τον κίνδυνο εκδικητικής, τιμωρητικής συμπεριφοράς, καθώς όπως ο ίδιος απειλητικά αναφέρει στην επιστολή του «Θα περίμενε κανείς κάποιος να επιθυμεί σφόδρα να μετακινηθεί από την «γεμάτη προβλήματα και πίεση» και εν τέλει γεμάτη «επικινδυνότητα» κλινική!», απαιτούμε την άμεση και αποφασιστική παρέμβαση της Διοίκησης του ΠΓΝΙ αλλά και της πανεπιστημιακής κοινότητας η οποία τον έχρισε Δ/ντή στην Ψυχιατρική Κλινική, ώστε να διαφυλαχθούν οι ελάχιστες αξίες εργασιακής αξιοπρέπειας, δικαιωμάτων και δημοκρατικών ελευθεριών, οι οποίες αποτελούνε ακρογωνιαίο λίθο για την εύρυθμη λειτουργία κάθε κλινικής» τονίζεται.
—
