Στην καρδιά των Ιωαννίνων, εκεί που οι άνθρωποι βιάζονται να ζήσουν τη μέρα τους, μια φωτογραφική σιωπή άντεξε τέσσερα ολόκληρα χρόνια.

Δύο μουσαμάδες – δυο σελίδες ιστορίας – στερέωσαν το βλέμμα μας πίσω στον χρόνο και τη σκέψη μας μπροστά στη σημασία της μνήμης. Η έκθεση «Ένας τοίχος για την πόλη» δεν ήταν απλώς εικόνες σε πανί. Ήταν μια πράξη αγάπης. Ένα απλό, βαθύ χαμόγελο στο παρελθόν, προσφορά στο σήμερα.

Και το κοινό; Την τίμησε όπως της άξιζε. Κανείς δεν την βεβήλωσε. Κανείς δεν σκέφτηκε να τη μουτζουρώσει, να την καταστρέψει, να την ξεχάσει. Στάθηκε απέναντί της με σεβασμό. Με την ίδια σιωπή που χρειάζεται η τέχνη για να μιλήσει.

Ήταν σαν να κάναμε όλοι μια συμφωνία σιωπηρή: όταν κάτι γίνεται με μεράκι, όταν έχει ρίζες στην αγάπη, δεν αγγίζεται. Δεν βανδαλίζεται. Μόνο χαϊδεύεται με το βλέμμα και χαράζεται στην καρδιά.

Οι επιμελητές της έκθεσης Μαρία Βλάχου, Χάρης Μπινώλης, Φίλιππος Γιωβάννης και Στάθης Σιούτης πήραν τα εύσημα και υπόσχονται ότι θα επανέλθουν για ο τοίχος για την πόλη έγινε ο καθρέφτης της..