Και να που ξαφνικά, ένα σχέδιο για φυλακές, βαφτίζεται αναπτυξιακό έργο! Αυτό ακριβώς εξήγγειλε ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη στους Φιλιάτες, με τη βούλα και του Πρωθυπουργού.

Όχι, δεν πρόκειται για κάποια νέα δομή παιδείας ή υγείας… αλλά για σωφρονιστικό κατάστημα – με τη διακριτική υποσημείωση ότι θα είναι «μόνο για οικονομικά εγκλήματα», μπας και χρυσωθεί το χάπι.

Το στρατόπεδο κλείνει και στη θέση του έρχονται κάγκελα και σκοπιές.

Και κάποιοι ίσως πουν πως “από το τίποτα, κάτι είναι κι αυτό”…

Όχι, δεν είναι.

Η στήριξη της ακριτικής Ελλάδας δεν μπορεί να περνά μέσα από το δόγμα “ανάπτυξη με κρατούμενους”. Οι Φιλιάτες – και κάθε ακριτική περιοχή – χρειάζονται ουσιαστικό σχέδιο, επενδύσεις, δημόσιες δομές, δουλειές με προοπτική, όχι ανακοινώσεις που θυμίζουν παρηγοριά στον άρρωστο.

Η κυβέρνηση χρωστάει μια σοβαρή πολιτική για την παραμεθόριο. Κι αυτό περιμένουν οι πολίτες – όχι άλλο “φτιασίδωμα” της υποβάθμισης.