Ένα απρόσμενο και τρυφερό στιγμιότυπο χάρισε η επομένη των Χριστουγέννων στη Φιλιππιάδα, όταν ένας πελαργός έκανε την εμφάνισή του στη διάσημη φωλιά, ακριβώς μπροστά από το μπαλκόνι του Μιλτιάδη Ζήκου που με τις κάμερες του μεταδίδει την ζωή των πελαργών από την άφιξή τους μέχρι και τις ώρες της μετανάστευσης.

Μέσα στο χειμωνιάτικο κρύο ο πελαργός στάθηκε στη φωλιά για λίγο ήρεμος σαν να ήθελε να ήθελε να χαιρετίσει τους κατοίκους. Μια εικόνα ασυνήθιστη για την εποχή..

Κι όμως, δεν πρόκειται για μεμονωμένο περιστατικό. Όπως παρατηρεί ο Μιλτιάδης Ζήκος φέτος τρεις με τέσσερις πελαργοί έχουν παραμείνει στη Φιλιππιάδα. Δεν ακολούθησαν τη συνηθισμένη πορεία της μετανάστευσης τον Αύγουστο, δεν εγκατέλειψαν τον τόπο όπως έκαναν κάθε χρόνο. Κάτι, άγνωστο ακόμη, τους κράτησε πίσω..

Οι πελαργοί περιφέρονται στην περιοχή, σαν να έκαναν τη δική τους επιλογή· σαν να αποφάσισαν ότι αυτός ο τόπος δεν είναι πια απλώς ένας σταθμός, αλλά το σπίτι τους. Μια εικόνα που προκαλεί συγκίνηση, αλλά και σκέψη, για τη σχέση του ανθρώπου με τη φύση και τις αλλαγές που συντελούνται γύρω μας — ακόμη κι εκεί όπου κάποτε όλα θεωρούνταν δεδομένα.