12ο Δημοτικό Ιωαννίνων: «Ζητήσαμε ανοιχτές αυλές, όχι να γίνουμε φύλακες»

akadimia

Σαφείς ενστάσεις διατυπώνει ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του 12ου Δημοτικού Σχολείου Ιωαννίνων, που συστεγάζεται στο συγκρότημα της Ακαδημίας με αφορμή την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου για το άνοιγμα των σχολικών αυλών.

Με επιστολή τους προς τον Δήμαρχο, οι γονείς καταγγέλλουν έλλειψη σοβαρού σχεδιασμού και μετακύλυση ευθυνών στους ίδιους, επισημαίνοντας ότι το αρχικό αίτημα για ανοιχτές αυλές προήλθε από την πλευρά τους.

Όπως αναφέρουν, το αίτημα κατατέθηκε με αφορμή την απουσία ασφαλών και προσβάσιμων δημόσιων χώρων για τα παιδιά κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Παρόλα αυτά, τονίζουν ότι η πρόβλεψη να ανοίξουν οι αυλές χωρίς επαρκή μέριμνα για καθαριότητα και φύλαξη, υπονομεύει την ουσία της πρωτοβουλίας.

«Η παραδοχή ότι δεν υπάρχει δυνατότητα πρόσληψης ή τοποθέτησης φυλάκων και προσωπικού καθαριότητας δεν μπορεί να οδηγεί στη μεταφορά της ευθύνης στους Συλλόγους Γονέων», υπογραμμίζουν χαρακτηριστικά.

Ιδιαίτερα αιχμηροί εμφανίζονται στο ζήτημα της πρότασης να παραδοθούν τα κλειδιά των σχολείων στους συλλόγους, ώστε αυτοί να οργανώσουν τη λειτουργία τους. «Ο Σύλλογος Γονέων είναι θεσμός εθελοντικός και υποστηρικτικός. Δεν είναι υποκατάστατο του Δήμου», σημειώνουν, καταλογίζοντας στη Δημοτική Αρχή αποποίηση ευθυνών.

Επιπλέον, κάνουν λόγο για άνιση και επιλεκτική μεταχείριση, τονίζοντας ότι σε μια πόλη που διαφημίζεται για τη βιωσιμότητα και τη «χαρά» της, δεν μπορεί να δηλώνεται αδυναμία φροντίδας λίγων σχολικών αυλών για μόλις δύο μήνες.

«Αν η κεντρική πλατεία της πόλης είχε πρόβλημα καθαριότητας ή φθορών, θα την “κλείδωνε” ο Δήμος;» διερωτώνται χαρακτηριστικά.

Ο Σύλλογος ξεκαθαρίζει ότι στηρίζει το άνοιγμα των αυλών και επιθυμεί την υλοποίηση της πρότασης, με την προϋπόθεση όμως ότι θα εξασφαλιστούν όροι ασφάλειας, καθαριότητας και σαφούς διοικητικής ευθύνης.

Κλείνοντας, οι γονείς καλούν τον Δήμο σε ισότιμο διάλογο και συνεργασία, απορρίπτοντας τα σενάρια «πρόχειρων λύσεων» που μετακυλούν το βάρος στους πολίτες με τη δικαιολογία ότι «δεν υπάρχουν πόροι».