Στις 6 Φεβρουαρίου του 2015, ο Βαγγέλης Γιακουμάκης, ένας νέος φοιτητής από το Ρέθυμνο, χάθηκε από την εστία της Γαλακτοκομικής Σχολής Ιωαννίνων, όπου σπούδαζε.

Η εξαφάνισή του συγκλόνισε την Ελλάδα και έφερε στο φως ένα ζήτημα που ταλανίζει την ελληνική κοινωνία: τον εκφοβισμό και τη βία στα σχολεία και τα πανεπιστήμια.

Ο Βαγγέλης, ένας χαμογελαστός και φιλόδοξος νέος, έπεσε θύμα bullying από συμφοιτητές του, οι οποίοι τον εκμεταλλεύονταν και τον ταλαιπωρούσαν.

Η ιστορία του έγινε σύμβολο της αδικίας και της σκληρότητας που μπορεί να κρύβεται πίσω από κλειστές πόρτες.

Οι έρευνες για τον εντοπισμό του ήταν πολυήμερες.. Ο Βαγγέλης, σε μικρή απόσταση από την Γαλακτοκομική Σχολή, βρέθηκε νεκρός.

Δέκα χρόνια μετά η μνήμη του παραμένει ζωντανή.

Η οικογένειά του, οι φίλοι του και όσοι συγκινήθηκαν από την ιστορία του συνεχίζουν να αγωνίζονται για να μην ξεχαστεί η υπόθεσή του και να αποδοθεί δικαιοσύνη.

Η ανάρτηση στη σελίδα που είχε δημιουργηθεί από τους δικούς του ανθρώπους όταν αναζητούνταν ο Βαγγέλης, αποτυπώνει τον πόνο της οικογένειάς του..

Δέκα χρόνια μετά…

«Χρόνια σιωπής, χρόνια πληγής,

η μορφή σου θολώνει, η απουσία σου πονά.

Στις μνήμες μένεις, για πάντα στις

καρδιές μας.

Στο άπειρο ταξιδεύεις, άγγελος πετάς,

αφήνοντας πίσω σου, κενό που ποτέ δεν γεμίζει.

Η αγάπη σου μένει, σαν δάκρυ που καίει,

για πάντα στις ψυχές μας, βαθιά χαραγμένη.

Αδερφέ μου αγαπημένε,

στους ουρανούς να λάμπεις, σαν αστέρι φωτεινό.

Και ας πονάμε για σένα, για την απουσία σου,

ξέρουμε πως μας βλέπεις, και μας αγαπάς από ψηλά.

Μας λείπεις, μα είσαι πάντα εδώ,

στη σκέψη, στην καρδιά, στην αγάπη μας».